Love or Friendship? || bts ff

Chapter 10

A/N: Hii! May clue ba kayo kung sino ang palaging kausap ni Moa at kung bakit Lady Xee ang tawag ng mga empleyado ng Stewart Restaurant kay Xeena? May mga clue dyan sa tabi tabi. Hahaha! ;)

Shan's POV

Hindi kami nagpaabot ng gabi dahil may pasok kami kinabukasan. Ayaw pa nga kaming paalisin eh. Ang saya lang sa pakiramdam kasi ang lapit na ng loob nila sa amin. Sana lang hindi sila ma turn off sa kakamura namin. Nag promise kami sa isa't isa na babawasan namin ang pagmumura namin lalo na kapag nandyan ang bangtan pero wala rin. Ang hirap eh. Hahahaha!!

Agad kaming tumayo sa higaan at nag handa para sa pag pasok. Matapos ang seremonyas namin, lumakad na kami papasok. Nilalakad nalang namin dahil sayang sa gas kung mag kokotse. Mas tipid kapag naglakad kami since malapit lang naman.

Pumasok kami ng campus at dumiretso na sa classroom. Agad ding nag simula ang klase matapos ang ilang minuto.

*after 1 hour*

"Class dismissed. Oh. BTW, your next prof is absent. Goodbye, see you tomorrow. Ely and squad, maiwan muna kayo." Nag diwang ang mga kaklase namin pati kami.  WOOH! Ang saya! 1 hour and 30 minutes ang vacant namin. Tapos break namin, 1 hour. Jusko! Sa ospital ang tambay namin panigurado. Hahaha! Ano kayang ginagawa nila?

Lumapit kaming lahat sa harap ni Ms. Mendoza. Wala naman kaming ginawa eh. Nakinig kaming lahat.

"Bakit po?"

"Pinapatawag kayo ng dean. Sige na. Goodluck"

"Po? Bakit daw po?"

"I don't know. See for yourselves. Bye." Aniya, lumabas siya at iniwan kaming nakanganga. 

"Tangina. Kinakabahan si ako." Ani Ely. Mabilis kaming pumunta sa Dean's Office. Nanginginig na binuksan ni Moa ang pinto at isa-isa kaming pumasok.

"Good morning, Dean."

"Good morning ladies. Okay lang ba kung tumayo nalang kayo? Hahahaha!!"

"Okay lang po, Dean. Hahaha."

Ilang minutong katahimikan ang namutawi sa opisina ng dean. Umubo si Kath para mabasag iyon. Hindi kami sanay sa ganitong katahimikan. Maingay nga kasi kami.  Hahahaha!!

"Uhmm.. Ano po yung sasabihin niyo? Hehe." Ani Rain. Umubo si Dean at tinignan kami. Kingina nito eh. Pektusan ko 'to sa ngala-ngala eh. Bwisit. Pabitin amp. Leche.

"Oh. Oo pala, buti pinaalala mo. Haha! Sorry. Gusto ko lang sabihin na inurong ang date ng pag take niyo ng exams. This Friday and Saturday niyo itetake ang exams.  I know you're excited. Hahaha! Saturday din ang last day ng school year. Ang bilis diba? Haha! Anyway, sabihin niyo sa president para masabi sa lahat ng students. You may go now, thanks for your time. Good luck to all of you. Make me proud, I know you can pass that exam. Good luck again. Hahaha!"

Kami: (⊙o⊙)

Dean: ｡^‿^｡

"OMYGOD! THANK YOU DEAN! WE LOVE YOU SAGAD! HAHAHA!"

"Promise, Dean. Maipapasa namin yun! Hahaha! We love so much dean!

Lumabas kami nang may malaking ngiti sa mukha. Nasira lang nang dahil sa pesteng sumalubong samin.

"Saya niyo ah? Bakit? Pinaalis na ba kayo dito? Hahahaha! Buti nga nang mawala na ang mga sipsip at epal sa school na ito!" Bungad samin nina Loraine. Di pa ata namin nasasabi sa inyo. Binubully nila kami pero kami, we don't give a shit.

"Bakit? Miss niyo na kami kaagad?*wink*" Ani Moa.

"Ew. Kami? Mamimiss kayo? Oh, come on. Stop joking. Ang kapal ng mga mukha niyo para sabihin samin yan." Loraine. Edi ititigil na din namin ang buhay mo. Stop joking pala gusto mo eh. Tsaka mukha namin makapal? Nahiya kami sa kapal ng make up at lipstick mo. Isama mo pa yang kilay mong mukhang linta.  Bwiset.