Bir ZeyKer hikayesi...
~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~
Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kend...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Donup kalmıştım duyduğum şeyden sonra.. Şoka girmiştim resmen. Doğru duyup duymadığımdan şüphelenirken babasının yüzüne baktım. O da şaşırmıştı benim gibi. İçimden kahkaha atmak geliyordu ama ortam çok gergindi ve kendimi zor tutuyordum. Birden Cihan Bey, Zeynep'e sert bir tokat attı. O an içim acıdı. Zeynep'in yüzündeki ifade canımı yakıyordu. Gözleri dolmuştu. Babası 'Çık dışarıya, gözüm görmesin seni!' diye bağırdı. Zeynep'in elini tuttum ve onu çıkardım oradan. Motoruma doğru ilerlerken elinden tutup durdurdum.
"Ze-Ze-Zeynep.. Be-ben.. Az önce.. Yani.. Duyduğum şey doğru dimi?"
"Kerem ben-"
"Ya inanamıyorum. Zeynep.. Çok mutluyum be! İnanılmaz mutluyum! Oley ya!" kucağıma alıp döndürdüm onu. Kahkaha atıyordum sürekli mutluluktan. "Ya sen.. Hamilesin.. Bizim bir çocuğumuz olacak. Düşünsene. Sana ve bana benzeyen bir canlı. Sana anne, bana baba diyecek. Bu.. Bu mükemmel bir şey. Hayali bile öyle güzel ki. İnanamıyorum hâlâ."
"Babamı ne yapacağız?"
"Halledeceğim onu ben. Söz veriyorum. Her şey güzel olacak. Seni affedecek. Biz birbirimizi seviyoruz Zeynep. Evleneceğiz.. Dur.. Bak şimdi hemen işleri hızlandıralım. Hemen bir nikah kıyalım. Daha fazla beklememize gerek yok. Düğünü de sonra yaparız. Baban da anlasın ciddi olduğumuzu."
"Öyle güzel konuşuyorsun ki. Her şeyin düzeleceğine inanmak istiyorum."
"Düzelecek tabi bitanem. Yeter ki iki gönül bir olsun. Her şey çözülür.. Seni çok seviyorum Zeynep." dedim ve dudaklarını öptüm.
**
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi yüzüme vuran günün ilk ışıklarıyla beraber çok mutlu bir şekilde açtım. Ayağa kalktım ve elimi yüzümü yıkadım. Hareketli bir müzik açıp biraz spor yaptım. Daha sonra salondaki masaya oturdum, portakal suyu içiyordum. Eskiden hiç sevmezdim ama sırf Zeynep seviyor diye ben de sevmeye başlamıştım portakal suyunu. O sırada havanın iyice aydınlandığını, güneşin kendini iyice gösterdiğini fark ettim. Gülümsedim ve Zeynep'i aradım. İkinci çalışında açtı.
