Bir ZeyKer hikayesi...
~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~
Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kend...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Gözlerimi açar açmaz kendimi dışarıya attım ve arabama bindim. Emniyetin önünde duraksadım. İçeriye girip girmemek arasında tereddütte kalmıştım. Babamı rüyamda görmüştüm ve onu çok merak etmiştim. Bir anda kapıyı açtım ve içeriye girdim. Gururumu ayaklarımın altına alıp odasının kapısını çaldım. 'Gel' dedi.. Dedi ama benim geldiğimi bilse der miydi hiç? Kapıyı hafifçe aralayıp ona baktım. Beni görür görmez kafasını başka yöne doğru çevirdi. Ağır adımlarla içeriye doğru ilerledim. Yüzüme bakmıyordu. Cesaretimi toplayıp tek bir kelime söyleyebildim.
"Baba.." biraz bekledim bir şey söylemesini. Sesini duymaya çok ihtiyacım vardı. "Nasılsın? Seni rüyamda gördüm.. Merak ettim. Bir şey söylemeyecek misin baba?"
"Ben senin baban değilim!"
"Yapma böyle baba. Yalvarırım. Ben buraya gururumu bir kenara bırakarak geldim. Sen de sadece birkaç dakikalığına denesen? Hiçbir şey kaybetmezsin."
"Çık dışarıya. Seni görmek istemiyorum, anlamıyor musun?!"
"Baba! Yüzüme bak! Yaşıyorum ben! Görüyor musun?! Yaşıyorum, buradayım! Ben ölmedim! Abime yaptığın gibi ben ölünce mi anlayacaksın değerimi!"
"Benim aslan gibi oğlum ölmüş, sen ölsen ne yazar?" o sırada içeriye iki polis girdi.
"B-bir dakika ya.. O ne demek?! Ha! O ne demek?! Ben de senin oğlunum baba! Bana böyle davranamazsın tamam mı! Bunu yapmaya hakkın yok!" dedim elimi masasına defalarca kez vurarak. Kollarımdan tuttular, sıyrılmaya çalışıyordum. "Pişman olacaksın baba! Çok pişman olacaksın! Bırakın beni! Bırakın dedim!" beni zorla dışarıya çıkardılar, bırakın diye avazım çıktığı kadar bağırmaya devam ediyordum..
~Zeynep~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Birinin bağırışları bütün binayı inletiyordu. Tanıdık geliyordu ses, meraklanmıştım. Ayağa kalktım ve kapıyı açıp etrafa bakındım. İki polis, Kerem'in kolundan tutmuş, onu dışarıya çıkarmaya çalışıyorlardı. Onu görür görmez hemen kapattım kapıyı. Camın önüne geçtim ve aşağıya baktım. Öyle acı bir sesle bağırıyordu ki, üzülmüştüm. Onu yere doğru ittiler. Ayağa kalkıp elini sallayarak bir şeyler söylüyordu. Daha sonra arabasına binip uzaklaştı.
