Bir ZeyKer hikayesi...
~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~
Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kend...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabahın erken saatlerinde uyandırdı Kerem beni. Bir planı varmış, hemen dışarıya çıkmamız gerekiyormuş. Ben de onu üzmemek için hemen kalkıp hazırlandım. Arabasına bindik.
Taşıt girişine kapalı orta uzunlukta bir tünel vardı ileride. Kerem elimi tuttu, beraber oraya doğru ilerliyorduk. Beni içeriye sokacağını fark ettiğinde ise duraksadım. İçerisi kapkaranlıktı çünkü. Ben oraya hayatta giremezdim. Girdiğim anda boğulacakmış gibi hissedeceğime, panik atak geçireceğime emindim. Neymiş korkularımı yenmeliymişim, eğer yenemezsem çocuğumuza da geçecekmiş.. Bu endişeli tavırları güldürüyordu beni. Çok heyecanlıydı, kırmamak için elini sıkıca tuttum ve yürümeye başladım.
"Of sevgilim ya.. Ne gerek vardı ki şimdi böyle bir şeye?"
"Yapmak zorundayız bunu güzelim."
"Niyeymiş ya?"
"Çocuğumuzun da panik atağının olmasını ister misin? Hayır.. O yüzden bunu yenmelisin. Hadi ya bir şey olmayacak. Ben yanındayım. Beraber yeneceğiz korkunu."
"İyi de nasıl yeneceğim ben bunu? Off.. Korkuyorum ya."
"Babam şöyle demişti bir keresinde; eğer korkularını yenmek istiyorsan onlarla yüzleşeceksin, gerekirse üstüne gideceksin." Normalde içeride bir saniye bile geçiremeyeceğim tünelde Kerem'in elini tutarak sorunsuz bir şekilde geçip öbür tarafından çıkabilmiştim. Sımsıkı sarıldım ona, gülerek.
"Babandan çok güzel bir şey öğrenmişsin." kafasını öne eğerek güldü.
"Yani öğrendim evet ama dolaylı yoldan öğrendim aslında. Babam bunu abime söylüyordu, ben de duymuştum." dedi buruk bir gülümsemeyle, yanağından kocaman öptüm. Elini tutup, gittikçe büyüyen, bir balon gibi şişen karnımın üzerine koydum.
"O zaman sen de bu ve bunun gibi bir sürü değerli şeyi oğluna öğret. Ben biliyorum, sen harika bir baba olacaksın."
"Sahi mi?" dedi saf bir şekilde, küçücük bir çocuk gibiydi.
"Sahi ya.."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
