55.Bölüm - En Büyük Gurur

557 45 10
                                    


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


                Tek bir şansım vardı; canlı bombayı kafasından vurarak etkisiz hale getirmek.. Bu da, Deniz onun kucağındayken çok riskli gözüküyordu. Ama eğer bunu yapmazsam Deniz ve ben dahil yüzlerce insan ölecekti. Bombanın düğmesini eline alırken gülerek bana bakıyordu. O kısacık zamanda hızlı bir şekilde kafasını nişan aldım ve sıktım. Ateş eder etmez gözlerimi sımsıkı kapatmıştım. Deniz'e bir zarar gelmesinden öyle korkuyordum ki. Bu korkuyla zor da olsa açtım gözlerimi. Canlı bomba yerdeydi, Deniz de ayağa kalkıp koşarak yanıma geldi. Eğilip sımsıkı sarıldım ona. Daha sonra onu kucağıma alıp olay yerinden uzaklaştım. Bir ağacın yanında çimlerin yanına oturduk, polis ekiplerinin gelmesini bekliyordum. 


"İyisin dimi bitanem? Bakayım.. Bir şeyin yok dimi annecim?" vücudunu iyice kontrol ettim ve yanaklarını öpücüklere boğdum.

"İyiyim anne. Ama çok korktum. O abi neden bayıldı birden? Ne oldu ki?"

"Sen boşver onu bebeğim. Geçti.. Unut bu anı tamam mı?" bir süre sonra Kerem geldi yanımıza, kafamı öne eğdim. 

Kerem: "Maşallah güzelim.. Başını belaya sokmadan rahat edemiyorsun." dedi gülerek, yanağımdan makas aldı. "Tamam biliyorum, etkilenmemek elde değil. Ama geçti Zeynep. Bak.. İkiniz de iyisiniz. Ve yüzlerce, binlerce insan senin sayende yaşıyor şuanda. Kendinle gurur duymalısın." 

"Kendimi ilk defa bu kadar çaresiz hissettim. Ya elim titreseydi de o kurşun, canlı bombaya değil de Deniz'e isabet etseydi?"

"Edebilirdi.. Ama sen o kadar başarılı bir polissin ki, böyle bir şey olmadı Zeynep. Kötüyü düşünüp durma artık. Herkes iyi." kolunu omzuma atıp beni kendine çekti ve alnıma minik bir öpücük bıraktı, gülümsedim. 

"Öyle iğrenç bir durumun ortasında kaldım ki.. Çıldıracağım artık, yeter ya. Ben, Deniz'i bu tür olaylardan uzak tutmaya çalıştıkça her şey daha da kötüye gidiyor."

"Canım.. Güzelim benim. Geçti bak. Her şey geride kaldı. Hadi kendine gel, yalvarırım."

"Geçti dimi?" dedim gülümseyerek. "Çok şükür.." 




Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Güneşin Karanlığı | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin