32.Bölüm - Hiç Gitmeyecekmiş Gibiydi

838 67 29
                                    


            Gözlerimi açtığımda onun kokusu doldu içime

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Gözlerimi açtığımda onun kokusu doldu içime. Öyle güzeldi ki, hiç bitmesin istedim. Tekrar kapadım gözlerimi, gülümseyerek kokuyu içime çekmeye devam ettim. Tam uykuya tekrar dalacakken birinin elini saçlarımda hissettim. Kafamı çevirip yana baktığımda Zeynep'i gördüm. Cin görmüş gibi ona bakıyordum, kocaman bir kahkaha attım ve sımsıkı sarıldım ona. Yanaklarına, koluna, boynuna kocaman öpücükler bıraktım. Kahkahalarımız havada uçuşuyordu.


"Zeynep.. Zeynep'im. Günaydın bitanem benim, her şeyim. Nefesim.."

"Günaydın ömrümü adadığım adam." dedi yanağımı severek, tekrar sımsıkı sarıldım.

"Çok.. Çok kötü bir rüya gördüm Zeynep. Gerçek sandım, ödüm koptu ya. Bak.. Terden sırılsıklam oldum. Neyse ki sadece bir rüyaymış. Gitmedin değil mi Zeynep? Biliyorum.. Gitmezsin sen, beni bırakıp gitmezsin hiçbir yere."

"Gitmem tabii sevgilim. Buradayım işte bak. Ben bir söz verdim sana, en az 88 yıl beraberiz."

"Oh be.. İçim öyle bir ferahladı ki anlatamam." o sırada kapı çalıyordu.

"Hadi sevgilim, kapı çalıyor. Ayıp olmasın."

"Ya beklesin biraz, bir şey olmaz."

"Kereeem.. Hadi."


         Son bir kez daha sımsıkı sarıldım, alnından ve yanaklarından öpüp saçlarını sevdim

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.




Son bir kez daha sımsıkı sarıldım, alnından ve yanaklarından öpüp saçlarını sevdim. Ayrılamıyordum yanından. Bir süre sonra zor da olsa kalkıp aşağıya indim ve kapıyı açtım. Koray gelmişti. Mutluluktan ona da sarıldım. Uzun zaman sonra ilk kez gülüyordu yüzüm. Heyecandan yerimde duramıyordum.


"Hayırdır ne bu neşe? Seni böyle görmeyi özlemişim." dedi gülerek. "Hadi gel, güzel bir kahvaltı yapalım dışarıda."

"Olur. Hem Zeynep de geldi. Ben ona da haber verip geliyorum hemen. Yukarıda zaten."

"Zeynep mi?" koşar adımlarla merdivenden çıkıp odaya girdim. Yoktu.. Zeynep.. Her yere baktım ama yoktu.

"B-bu-buradaydı. Zeyneep? Neredesin? Koray, Zeynep buradaydı diyorum ya!"

Güneşin Karanlığı | TAMAMLANDIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin