Bir ZeyKer hikayesi...
~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~
Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kend...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabahın ilk ışıklarıyla açtım gözlerimi. Sıcak bir keyif banyosunun ardından mutfağa geçip bir şeyler atıştırdım. Portakal suyumu da sıkıp bahçeye geçtim. Tabletimi elime aldım, amacım haberleri okumaktı. Fakat dikkatimi başka bir site çekti, hemen açtım. 'Aşık olduğumuzu nasıl anlarız?' başlıklı bir yazı vardı, okumadan edemedim. "Yanında olmadığınızda keyifsiz, eksik ve mutsuz hissediyorsanız, ayrılık düşüncesi aklınıza geldiğinizde ölecekmişsiniz gibi hissediyor ve kalbinize derin bir acı saplanıyorsa, onsuz bir hayat düşünemiyorsanız aşıksınız demektir." gibi şeyleryazıyordu ve hepsi de birebir uyuyordu bana. Normalde bu kadar saçma gelen bir kelime, bir adamda ete, kemiğe bürünüp, beni bile gerçekliğine inandırması çok garipti.
Saatin daha çok erken olmasına rağmen hemen hazırlandım ve dışarıya çıktım. Arabama bindim, Kerem'in evine giderken Cevdet Müdür aradı ve acilen beni yanına çağırdı. Ben de mecburen hemen gitmek zorunda kaldım. Odasına girdim ve masanın önündeki sandalyeye oturdum.
"Seni buraya 'Güneş Operasyonu'ndan alındığını haber vermek için çağırdım. Yani bu şu demek oluyor; Hem Güneş'le, hem de Kerem Sayer'le irtibatını tamamen keseceksin."
"B-bi-bir.. bir dakika.. müdürüm." yutkunamıyordum. "A-anlamadım.. Nasıl yani? Neden böyle bir karar verdiğinizi anlayamıyorum."
"Sebebi gayet açık değil mi? Bir polisin, işine duygularını karıştırmasından daha tehlikeli bir şey yoktur." o sırada kapı çaldı ve içeriye bir kadın girdi. Belinde rozet vardı. "Yeni görev arkadaşın. Aynı zamanda operasyonu yönetecek, tıpkı senin gibi Kerem Sayer'in yanına sızacak gizli bir polis." yavaşça ayağa kalktım ve kollarımı göğsümde birleştirerek baştan aşağı süzdüm onu. Güzel bir kadındı. Ya Kerem ona da aşık olursa diye düşünmeden edemiyordum. Derin bir nefes alıp kendimi toplamaya çalıştım.
Pelin: "Merhaba Zeynep Amirim, ben Pelin." dedi elini uzatarak, elini sıkıp müdüre döndüm.
"Peki ben bu görevden alınmayı hak edecek ne yaptım müdürüm? Ne kusurumu gördünüz? Bana verdiğiniz görev üzerinde çalışıyordum zaten."
Cevdet: "İlk defa bir operasyonda başarısız olacağını düşündüm Zeynep. Ve bu düşünce beni çok korkuttu. Doğru bir karar verdiğimi düşünüyorum. Hem her operasyonu sen yönetecek değilsin ya. Biraz da diğer arkadaşlarımıza şans verelim, öyle değil mi?" dedi gülerek.
"Kusura bakmayın ama.. Çok yanlış bir karar."
Cevdet: "Çık şimdi. Pelin'e operasyon hakkında bilgileri verip dosyayı devret. Bundan sonra Kerem Sayer'e asla yaklaşmayacaksın."
**
~Kerem~
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
