Güneşin Karanlığı | TAMAMLANDI

52.Bölüm - Barış Çetin

Gözlerimi mutlu bir şekilde açtım. Bu her gün nasip olan bir şey değildi. Nadiren bu şekilde uyanıyorduk.. Huzurluyduk, tabii ki bugün keyfimizi kaçıracak bir şey olmazsa. Şimdilik yani. Her gün böyle düşünmeden edemiyordum çünkü her gün yeni bir şey çıkıyordu, sanki hayatımıza giren herkes bizi üzmek için giriyormuş gibi hissediyordum artık..

Güzel bir kahvaltının ardından arka bahçeye geçip salıncağa oturduk. Gözlerim sürekli dalıp gidiyordu. Tam 3 ay önce bugün öğrenmiştim hamile olduğumu. Yani bebeğimiz yaşasaydı şuan 3 ayını dolduracaktı. Bunu düşünüp düşünüp kahroluyordum zaten. Onu koruyamamıştım. Başkaları çok istediği halde, onlarca tedaviye, yönteme rağmen çocuk sahibi olamazken bense sahip çıkamamıştım bebeğime.

Deniz: "Baba ya.. Ayşegül hiç yüz vermiyor. Ne yapacağım ben?" dedi dudaklarını büzerek, yanaklarını sevdim.

Kerem: "Buseye ne oldu ya?" dedi ve kaşlarını çattı.

D: "Buse kim?"

K: "E dün bahsettiğin kız. Hani çok aşıktın ya oğlum. Anlata anlata bitiremedin bi türlü."

D: "Aman be baba.. Geçmiş geçmişte kaldı. Şimdi ise Ayşegül var. Dünyadaki tüm kızlardan daha güzel. Tabii annem dışında."

"Bu çocuk çapkınlıkta seni de geçti farkında mısın?"

K: "İyi bari.. Mükemmel bir huyumu almış." dedi gülerek, bacağına hafifçe vurdum.

D: "Onu bunu bırak da bana bir taktik verin ya."

K: "Bak şimdi ne yapıyorsun biliyor musun? 'Kaçan Kovalanır' politikasını uygulayacağız. Sen kaçacaksın, o kovalayacak. Sen daha da hızlı kaçacaksın, arkandan depar atacak. Bu işler böyle oğlum. Mükemmel bir yöntem. İnanmıyorsan aç 7. bölüme bak."

D: "Ne 7. bölümü baba ya?"

K: "Tabii sen yoksun o zamanlar bilmezsin. Ben anneni bu sayede tavladım."

"Şşş.. Tavladım falan ne oluyor öyle? Aaa çok ayıp."