Bir ZeyKer hikayesi...
~Yüzünüzü güneşe çevirirseniz, gölgelerin karanlığını göremezsiniz.~
Akademiyi birincilikle bitirip hayatını mesleğe adamış genç bir kadın.. Hayatı boyunca yaşadığı, gördüğü, deneyimlediği şeyler ona kend...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öğlene doğru açtım gözlerimi. Saate baktığımda hemen ayağa fırlamıştım. Hemen mutfağa inip portakal suyu sıktım. Daha sonra üstümü değiştirdim ve arabama bindim. Hızlı bir şekilde emniyete gittim. Ekibe yeni birinin katıldığı söyleniyordu ama karnım o kadar açtı ki söylenenlere kulak asmadan kantine gittim. Yiyecek bir şeyler alıp odama geçtim. Tam oturacaktım ki masanın üzerinde duran bir demet papatyayı fark ettim. Elime alıp baktım. Çok güzel gözüküyorlardı. Kerem'den geldiğini düşünmüş ve çok mutlu olmuştum. Not var mı diye bakınırken kapı açıldı.
"Sanırım en sevdiğin çiçeği tutturdum. Çok mu beğendin?" dedi Aras gülerek.
"Hiçte bile. Beni böyle bir demet çiçek ile etkileyemezsin."
"Öyle mi? Bence gayet de etkilenmiş gibi görünüyorsun. Hem bir demet ile etkileyemezsem şansımı bir de çiçek bahçesiyle denerim."
"Çiçeklerden pek haz etmem."
"Her şeye bir kulp takmaya devam edecek misin Zeynep?"
"Birincisi Zeynep değil, Zeynep Amirim diyeceksin. İkincisi 'sen' değil, 'siz'. Üçüncüsü sen burada ne arıyorsun ya?" kimliğini çıkarıp bana uzattı.
"Başkomiser Aras Arıkan.. Tanıştığımıza memnun oldum Zeynep Amirim." elini uzattı, sıktım. "Ee çıkışta ne yapıyorsun?" masanın üzerindeki silgiyi alıp yüzüne doğru fırlattım. "Aaah.. Tamam ya, ne kızıyorsunuz Zeynep Hanımcım Amirim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kendimi bir anda alışveriş merkezinin ortasında üstümde oyuncak maskot kostümü ile küçük çocuklara oyuncak dağıtırken buldum. Etrafı dikkatli bir şekilde izlerken bir yandan da tişörtümün içine yerleştirmiş olduğum minik mikrofon yardımıyla Cevdet müdür ve ekiple sürekli iletişim halindeydim. İçi uyuşturucu dolu kırmızı çantayı arıyordum. Tabii çocuklar her yerimden çekiştirdiği için dikkatimi toplamak pek kolay olmuyordu.
