Oyunu benden esirgemeyip mutlu eden okuyucum @ygmrcnplt a hitaben... 😉 iyi okumalar
------
Herhalde Asgardda bulunduğum günlerdeki en güzel uykumdu. Gözlerimi hafifçe açıp yana baktım. Lokinin yanımda olması gerekmiyor muydu ?
Hayal kırıklığıyla kalktım yataktan. Lokinin odasıydı evet ama o nerede acaba.
"Loki ?" ses gelmiyordu. Nereye gitti bu diye düşünürken balkonda birinin olduğunu farkettim. Balkona doğru ilerledim.
"Burdaymışsın !" yüzünü bana dönerek gülümsedi.
"Başka nerede olabilirim ki ? Burası benim odam." göz kırptı.
"Göremeyince rüyaydı diye düşündüm."
"Ne rüyası ?"
"Yani beraber uyuduk ya. Rüya diye üzülmüştüm." bunu dememle yüzündeki gülümseme soldu.
"Hah o mu ? Rüya olarak düşünmende sakınca yok. Abartılacak birşey değil. " ne oldu yine buna. Ne bu sözler. Eski haline dönmüştü Loki..
"Peki." diyerek gülümsedim.
Artık bir karar almıştım. Madem Loki böyleydi ben de değişecektim. Umursanmak istemiyor mu aynen öyle yapacaktım.
Üstelemek,zorlamak,yalvarmak yok...
"Günaydın!" Odin beraberinde Frigga ile odaya girdi. Lokiyi ayakta görünce mutlu olmuşlardı. Glora da onlarla birlikteydi.(Glora daha önce İremin yarasıyla ilgilenen şifacı.)
"Size de günaydın! Günaydın değil mi Loki ?" Lokiyi kolundan dürtüp cevap vermesini bekledim..
"Galiba öyleymiş" dedi umursamazca.
"Gelin de yaranıza bir bakalım." dedi Glora. Loki yavaşça yatağına geri göndü ve uzandı. Yaralanan kısmı açıp muayene için bekledi. Glora yarayı eliyle kontrol etti arada baskı uyguluyordu. Lokiden bir tepki görmeyince gülümsedi.
"Güzel. Şuanlık bir sorun görünmüyor. Yarın daha iyi olur." diyerek elindeki solüsyonla yarayı temizledi.
"İremcim gel senin yarana da bakayım. Onu da temizleyelim."
"Şimdi mi ? Burda ! Yok hayır açamam!" gülüşmeye başladılar. Utanmıştım ama napayım. Nasıl açayım yaramı..
"Şey.. ben uğrarım yanınıza sonra hallederiz. Olmaz mı ?"
"Tabi nasıl istersen canım" gülümseyerek çıktı odadan.
"Nasılsın Loki ?" soran Friggaydı. Başıyla ona bakıp gözlerini yere sabitledi.
"İyiyim veya değilim hangisini duymak istiyorsun ?"
"Loki yapma ! Senin için endişeleniyorum sadece. Elbette arzum iyi olduğunu duymaktır. Görüyorum ki iyisin."
"Görüyorsan neden soruyorsun ? " ters cevaplar veriyordu. Onu sevdiğinden eminim ama kırgındı belliydi her halinden.
"Loki baban ve---" cümlemi tamamlayamadım.
"O BENİM BABAM DEĞİL! O DA ANNEM DEĞİL!" diyerek bağırdı. Ne demeliyim bilmiyordum.
"Kabalaşma Loki!"
"Önemli değil İremcim. Kabul etmese de o bizim oğlumuz." gözleri dolu dolu gülümsedi bana. Odinde kaşlarını çatıp
bakıyordu Lokiye.
"Loki değiştiğin günü görmeyi çok isterdim. Neyseki iyisin.İreme teşekkür etmelisin iyileşmen onun sayesinde. "
"Ben birşey yapmadım ki doktorlar sayesinde." mahcupca gülümsedim.
