Ve evvet yeni bölüm karşınızda umarım beğersiniz. Düşünce ve yorumlarınız benim için önemli :) Keyifli okumalar :)
Doğru mu duymuştum ? Bana git ve asla dönme mi demişti ? Bunu söyledikten sonra kapıda biraz bekledim belki pişman
olur ve özür diler de sinirle söyledi diyip affedebilirdim. Ancak ben öyle beklerken bağırarak "defol" demişti.
Hem suçlu hem güçlü bir de beni kovmuştu.Ne yapacaktım şimdi ? Daha doğrusu ne yapmalıydım ? Bildiğim tek şey hala onu sevdiğimdi ancak beni kovduysa tekrar dönemeyecektim elbette.
Bahçedeki bankta oturmuş düşünüyordum. Umursuyor olsaydı durdururdu. Ben ona bana git demezsen gitmem demiştim peki bana git dediğinde ne yapmam gerekiyordu bunu hiç düşünmemiştim.
Canım ne kadar acısa da yanına tekrar dönemezdim. Beni üzen git demiş olmasından daha çok Thor ile ilgili yaptığı ayıp yakıştırmaydı. Bana hiç mi güvenmemişti. Bunu nasıl düşünmüştü ki...
---LOKİ'DEN---
Nasıl söyleyebildim bunu. Nasıl git diyebildim bilmiyorum.Ancak bunu yapmak zorundaydım.Bunun altında yatan sebebi de öğrenseydi yine gidecekti.Belki böyle daha az canı acırdı. Kimi kandırıyorum harebeye dönmüştü anında. Gitme dersen gitmem demişti ama git diyince de gider miydi ki ?
Kabul ediyorum artık o benim için önemli. Ona hiç sevdiğimi söylememiş ve söylemeyecekte olsam bu gerçeği değiştiremem.
"Loki.." Aditya düşüncelerimi bölen kişi oldu.
"Ne var !"
"Neden böyle konuşuyorsun ? Son görüşmemizde böyle değildin."
"Bana bak saçma sapan konuşma. "
"Merak etme Lordum seni kızdıracak birşey yapmam." diyerek yanıma yaklaştı ve öptü. Anında ittim onu.
Ne kadar aptalım! Leydim ve Thoru bahçede gördüğüm sırada odaya Aditya girmişti. Ona o kadar kızgındım ki bunu birşeylerden çıkarmalıydım.Malesef bhsettiğim "birşey" Aditya olmuştu.
Onlar konuşup güldükçe ve benim Leydim Thora baktıkça sinirim daha da artmıştı.
"Haddini bil Aditya ben senin Lordun falan değilim!"
"Nasıl istersen. Ne demeliyim sana nasıl hitap edeyim?"
" Çık odadan."
"Loki pişman olacağın şeyler yapma!"
"Ne sanıyorsun sana aşık falan olduğumu mu ?"
"Umrunda olmadığımı biliyorum. Benimde çnceliğim senin aşkın değil.Hakettiğimi yaşamak istiyorum."
"Hakettiğin mi ? Hakettiğin sadece ölüm Aditya. Elimi seninle kirletmek istemiyorum."
"Ne kadar zorlasan da senin dediğinin dışında birşey yapmayacağım LORDUM!" Sinirli bir bakış atıp onu odadan kovmuştum. O odadan çıktıktan sonra hızlıca kitabımı aldım ve sandalyeye oturdum. Kesinlikle okumuyordum ancak öyle görünmeliydi. O sırada da Leydim odaya gelmişti.Kitap okuduğumu sanıyordu ,öyle değildi durum.
Yemek masasında da çok kırmıştım onu. Aslında kızgınlığım beni çok fazla düşünüyor olmasınaydı.Kendimi affettirmem gerekirken kaldıramayacağı bir hata yapmıştım. Bunu öğrenirse ne hale gelir düşünemiyordum bile.
O yüzden bunu öğrenmemeliydi..
---İREM'DEN---
"Leydim yemek zamanı."
