---ASGARD---
"Loki bu konuda daha önce seni uyarmıştım."
"Biliyorum anne ama olan oldu. Onu çok sevdiğimi biliyorsun."
"Çok isterim Loki İremin bu durumdan zarar görmemesini ve senin çocuğunu görebilmeyi. Ama sende biliyo-"
"Lütfen anne tamamlama o cümleyi! Biliyorum ama düşünülenin olmaması için elimden ne geliyorsa yapacağım"
"Umarım yapabilirsin oğlum."
---İrem'den---
"Emre!" panikle sağıma soluma bakındım. Ancak yanımda kimse yoktu. Bayıldıktan sonra yanımda olmaları gerekmiyor muydu?
"Emreeeee!" neyseki yanıma koşarak gelen Emre görüş açıma girmişti.
"İrem! İyi misin?"
"Yanımda yoksun sandım.Noldu bana?"
"Saçmalama kız yanında olmaz olur muyum?Loki gittikten sonra bayıldın."
"Neden bayılmışım ?"
"Bilmiyorum. Doktor henüz birşey söylemedi. Bekliyoruz."
---ASGARD---
Genç Tanrı Loki, yapmaması gereken bir hata yaptığının farkındaydı. Kendine hakim olmalı ve fiziksel bir ilişkiden kaçınmalıydı. Ancak yapamamıştı.Midgardlı Tanrıçası onu birçok konuda etkisiz kılıyordu. Arzularına söz geçirememişti.
İnsandan bir çocuğu olması imkansızdı.Ona böyle söyleniyordu hep.Bu zamana kadar da hiç bir insanla ilişkisi olmamıştı bu yüzden bunun gerçekliğini bilemiyordu. Fakat görmüştü ki söylenenler yalandı.Peki Leydisi bunu öğrenince nasıl karşılayacaktı?
"Loki!"
"Ne var kardeşim? Sende mi hatama dair zırvalıklar anlatacaksın?"
"Hayır Loki. Ben seni suçlamıyorum.Bunu anlayabiliyorum."
"Ah eminim."
"Gerçekten Loki onu sevdiğini biliyorum. Evet bir hata bunu inkar edemeyiz ama anlaşılabilir bir hata."
"Ve bu hatam onun hayatına malolabilir."
"Belki de olmaz Loki.Karamsar olma."
"Babamın söylediklerini duymadın mı Thor? Sonu belli ölecek dedi!"
"Belki sadece kızgınlıktan demiştir."
"Sence öyle mi?"
Cevap veremedi Thor. Bir süre düşündü. Yüce Odin öyle dediyse söylediklerinin doğruluğundan asla şüphe edilmezdi. Ancak kardeşini avutmak istiyordu sadece. Onu bu kadar üzgün görmek istemiyordu ve bir umudu olsun istiyordu.
"Ben inanıyorum kardeşim."
Kardeşi Lokinin yanına giderek ona içten bir şekilde sarıldı. Loki de aynı şekilde karşılık verdi.İkisi de farketti uzun zamandır bu kadar içten sarılmamışlardı birbirlerine. Yeniden gerçek kardeş gibi hjissetmişlerdi.
"Tamam ağlama sahnesi falan yaşamayacağız değil mi?"
"Ağlarken görmeyi istemem kardeşim." göz kırptı Lokiye. Loki de kardeşine ufak bir gülümseme ile karşılık verdi. Thor odadan ayrılırken arkasından bakan Loki ona yaptığı haksızlıkları düşündü.
"Hala yanımda olması ilginç" diye geçirdi içinden.
---
"Efendim Yüce Odin sizi taht odasına çağırıyor."
