--FALL--

1.3K 100 26
                                    

Keyifli okumalar :)

Lokinin odası da çok güzelmiş. İncelemeyeli ne kadar olmuşsa çok çekici geliyordu şuan.Çünkü yatağın üzerinde titreyerek oturunca sadece inceleyebiliyordum.

Korkudan dilimi yutmuş gibiydim hiçbir tepki veremiyordum. Sadece oturduğum yerde içimi çeke çeke ağlıyordum. Ne oluyordu böyle? Gördüğüm silüet duyduğum sesler de neydi?Olanlar neydi bilmiyorum ancak korkunç olduğu kesindi.

"Rahat bırakın beni!"

"Leydim ne oldu! İyi misin?"

"Lo-loki birşeyler oluyor...Korkuyorum.NEDEN YALNIZ BIRAKTIN BENİ!"

"Ben üzgünüm su almaya gitmiştim sana." sıkıca sarıldım Lokiye. Beni oturduğu yerde kucağına çekti.

"Şitt tamam burdayım sakin ol.."

"Yalvarıyorum gitme yanımdan öldürecek beni!"

"Kim?"

"O-o yaratık simsiyah yüzü yok ağzı burnu yok! Öldürecek beni Loki.."

"Bak son zamanlarda normal şeyler yaşamadın sorumlusu da benim.Dinlen biraz herşeyle fazla ilgileniyorsun ve çok üzülüyorsun. Kendini düşün biraz. Bundan sonra yasaklıyorum sana kimseyle ilgilenmek yok.Anlaştık mı?" haklı olabilirdi. Belkide bu yüzden kabus görüyordum. Çok fazla şey vardı kafamda ve son zamanlarda psikolojim çok git gel yaşamıştı.Lokiye gülümseyerek başımı salladım.

"Yanımda kalacaksın ama ?"

"Her zaman yanındayım." yeniden yatağa uzanıp gözlerimi kapattım. Uyku yavaş yavaş bedenimi ele geçirirken gördüğüm son şey Lokinin endişeli ifadesiydi.

---

Uzun bir süre uyumuş olmalıyım ki uyanıp aynaya baktığımda şişmiş gözlerimi görmüştüm.Ah resmen çökmüş bir bina gibiydim.

"Uyandın demek."

"Yine gitmişsin yanımdan."

"Balkondaydım sadece bir yere gitmedim." yanıma gelip belimden sarıldı ve kendine çekti. Önce alnıma sonra da dudağıma ufak bir öpücük kondurup elimden tuttu.

"Hadi yemek zamanı." gülümseyerek birlikte odadan çıktık.Gözlerimi etrafta gezdiriyordum. Tekrar aynı görüntüyü görmek istemiyordum ve direnebildiğim kadar gözlerimi kapatmıyordum.

"Sakin ol artık ben yanındayım."

"Loki bunu istiyorum bende ama elimde değil. Bana zaman vermelisin."

"Haklısın. Korkunç bir kabus sanırım"

"Kabus uyanıkken görülür mü Loki ?"

"Benide kabustan sayarsan sürekli görebilirsin." göz kırpıp gülümsedi.

"Sen benim en güzel rüyamsın."

"Ah şımartıyorsun beni." gülüşmelerimizle yemek odasına varmıştık. Masadaki yerimizi alıp yemek servisini bekliyorduk.

"İrem iyi misin ? Rengin soluk. Hasta değilsin değil mi ? Son gördüğümde de-"

"Hayır kraliçem birşeyim yok endişe etmeyin.Sadece biraz halsizim o kadar." Loki yanımda oturmuştu yine ve elimi tutuyordu.

"Sevgilim. Neden bahsetmiyorsun kabustan?"

"Gerek yok Loki. Dediğin gibi kabus endişelendirmeyelim onları da."

"Peki nasıl istersen."

Yemek servisimiz yapılınca yemeye başlamıştık.Önümde duran kasedeki çorbadan bir kaşık alıp içtim.Çok lezzetli bir çorbaymış. Masadakileri izlemeye başladım. Daha doğrusu istem dışı gözüm kayıyordu. Dalıp gidiyordum. Thor ve Jane gayet neşeli sohbet edip yemeklerini yiyorlardı.Frigga ve Odin de arada kaçamak bakışlarla birbirlerine bakıp sohbet ediyorlardı.O sırada Adityayı farkettim. Yemek servisinde yardım ediyordu kızlara.

" Ice & Fire " Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin