Bölüm başlığından da anlayacağınız gibi "gerçeklerin" ortaya çıktığı bir bölüm. Gerçeği merakla bekleyen okuyucularıma keyifli okumalar :) Ve tabi ki düşüncelerinizi ve oylarınızı benden esirgemeyin :)
Lokiyi her seferinde affetmiştim. Ona olan sevgim,tutkum herşeyi bastırıyordu. Ancak artık kendime gelmeliydim. Ben bu değilim!
Bana istediği yanlışı yapıp sonrasında bir sözle bir öpüşle affettiremezdi. Artık birşeyler netleşmeliydi. Loki ile Aditya arasında ne vardı bilmiyorum ancak görünen o ki bir zorunluluk var. Bunu çözmeyi elbette istiyorum fakat buradaki tüm zamanımı bununla harcayamazdım.
İlk isteğim Thor ve Jane i biraraya getirebilmekti. Odin sayesinde bu oldu. Şimdi sırada Valham ve Luna var.Fakat bu bugünlerde Lunayı çok göremiyorum. Belki de birşey yapmama gerek kalmamıştır.Belki Valham bir hissi olduğunu farkedip Lunaya açılmıştır. Umarım öyle olmuştur ancak sanırım olmamış. Karşı taraftan gelen Lunanın yüzü öyle söylemiyordu.
----
"Hey Luna! Ne bu halin!" gözleri ağlamaklı baktı bana. Konuşabilecek bir hali yoktu ancak zorda olsa cevapsız bırakmadı beni.
"Leydim ben kendimi toparlayınca sizin yanınıza gelsem ?"
"İstersen gel odama gidelim ha sakinleş biraz ?"
"Halletmem gereken işler var Leydim. Ertelersem kızar kraliçemiz.Ben hizmetçiyim sonuçta görevimi bilmeliyim..."
"Luna bu söylediğinden birisinden azar işittiğini anlıyorum ?" sorar gözle baktım ona.
"İsteyen azarlayabilir. Ben sonuçta neyim ki burda ? Kırılmaya hakkım yok, hiçbirşeye hakkım yok!"
"Luna hadi yürü odaya gidiyoruz!" itiraz etmeye çalıştı ancak kolundan sürükledim.
--
"Gel otur bakalım biraz." sandalyeye oturttup bende yatağın ucuna oturdum.Ağlaması daha çok şiddetlenmişti. Onu kıran neydi bu kadar anlayamamıştım. Her zaman güleryüzlüydü bu haliyse hiç görmediğim bir haliydi.
"Ben gitmeliyim. Geç kalırsam kızarlar."
"Ne olduğunu anlatmayacak mısın ?"
"Siz buraya geldiğinizden beri çok iyi davrandınız bana. Fakat Asgardda bu şekilde olmuyor. Tanrıçalar ya da diğer önemli kişiler bizlerin de duyguları olduğunu umursamıyor." ağlamasının şiddeti biraz azalmıştı anlatmaya başlayınca sakinleşmişti.
"Kim kızdı Luna? Ne dediler ?"
"Leydim... Biliyorsunuz kraliçe bir süre önce beni yanına aldı ve size yardım için de Adityayı gönderdi." O şeytanın adını duymak irkilmeme sebep olmuştu.
"Ancak Aditya artık hizmetçi değil."
"Buna mı bozuldun Luna ?"
"Elbette hayır. Kimsenin sahip olduğu birşeyde gözüm yok. Ancak zoruma giden bir anda kıymetli olmuş olması. Aditya kraliçemizin yanındaydı. Benden içecek istediler kraliçeme uzatırken Aditya koluma bilerek çarptı ve şarap kraliçemizin elbisesine döküldü.Adityanın yüzünden bir sürü laf işittim. Beceriksiz olduğumu söyledi Aditya güldü bana ! Onun yanında kırıcı şeyler söyledi. Nasıl olur anlamıyorum! O kız nasıl biranda değerli olur!"
Luna konuştukça sinirleniyordu. Adityayı sevmeyen tek ben değilmişim demekki.
"Luna sen gayet beceriklisin üzülme bunun için. Bir anlık sinirle söylemiştir. Frigga senin öyle olduğunu düşünse zaten yanına özellikle seni istemezdi değil mi ?"
