Preying Her

Chapter 8

++++++

Montenegro Family

Panay ang mura na ginawa ko dahil palaging pumapasok sa isip ko 'yong magkakasama kami ni Cadris sa Charity slash Fashion Event. Iniisip ko palang na magkakadikit ang katawan namin ay kinikilabutan na ako, naninikip na iyong dibdib ko. I hate it! Bakit kasi siya pa talaga ang kasama ko? Bakit hindi nalang ibang tao? Why me? Bakit?!

Ginulo ko ang buhok ko sa sobrang frustrasyon. Hindi pa kami nagkakasama pero naiinis na'ko. Huwag niya lang talaga akong kausapan kapag rehearsal. Makakatikim talaga siya sa'kin. Huwag niya rin akong tingnan tingnan dahil tutusukin ko talaga ang mata niya. Ghad! Bakit pa ba ako nagkagusto sa kanya? Bakit ko ba siya nagustuhan noon? Why the hell?!

"Shit!"

Nalaglag ako sa kama ng bigla nalang tumunog ang cellphone ko. Ginulo ko ang buhok ko dahil bakit ba ako nagkakaganito?! Bakit ba ako nafu-frustrate ng ganito? Ganito na ba kalala ang epekto ng Cadris na iyon sa buong sistema ko? Para siyang virus, nakakasira ng utak, puso at damdamin!

"Aish! Kainis naman!"

Kinuha ko ang cellphone at tiningnan kung sino ang tumawag. Napakunot ang noo ko dahil unknown caller. Who the hell is this?

"Hello?!" I answered, half shouted. I heard someone laughed in the other line at babae ang tumatawag kaya lalo akong nagtaka. Seriously, sino ba talaga ito?

"Chill, Girlfriend! This is Sushi, do you remember me?" she asked.

Nag-isip ako. Sushi, Sushi, ah!

"Yes, yes! I remembered! M-may kailangan ka?"

"About the dinner? Are you available tonight? We have a family dinner and I think this is the perfect time to introduce you to my family. You know, I really like you to be my friend! And I don't know why, I just really, really like you! Hehe, If you don't mind?" she said. At sa haba ng sinabi niya na speechless ako. I don't know what to say. She really like me to be her friend? Why? Anong meron sa'kin?

Well... I just shrugged.

"Okay Sushi! See you tonight."

"YES! I fetch you later at the mall okay? Hindi ko kasi alam kung saan bahay mo kaya sa mall nalang, okay?!" she excitedly said. I chuckled because of her carefreeness.

"Okay Sushi. Hehe. Bye!"

She hanged up the phone. At hindi ko mapigilan ang mapangiti dahil sa kanya. Napailing nalang ako ng wala sa oras at pumunta ng bathroom para maligo. I need to go to school you know. May pasok pa ako at hindi ako dapat umabsent.

***

Habang papasok ako ng school ay panay ang bulong-bulungan ng mga estudyante sa Augustine University. Unang tingin palang ay alam ko ng ako ang topic nila at si Cadris. As always. May nagbago ba? Wala! Siguro matatahimik lang ang buhay ko kung graduate na'ko sa paaralang ito.

Napairap ako sa isang estudyante na tingin ko ay nasa ikalawang baitang palang sa kolehiyo. HRM student din kagaya ko. Panay ang tingin niya sa'kin habang nakikipagkwentuhan sa katabi niya. Sa pag-irap kong iyon ay inilihis niya ang kanyang paningin sa iba at base sa reaction niya ay para siyang nahuling nagnanakaw sa isang department store.

Natawa ako ng wala sa oras. Takot rin pala pero ang lakas ng loob na tingnan ako at pagchismisan! Naku! Kung hindi lang talaga ako mabait pinagsasabunutan ko na silang lahat. Mga wala kasing magawa sa buhay.

"HEXAAAAA!"

Tinakpan ko ang taenga ko ng marinig ko ang manipis at masakit sa taengang boses ni Kristie. Patakbo itong lumapit sa'kin na mag-isa. Hindi niya kasama si Bryan at Phayne. Siguro ay late na naman ang dalawang iyon.