Preying Her

Chapter 2

+++++

Coffee

Papasok ako ng Coffeeshop ng maramdaman kong may matang nakamasid sa'kin. Nilibot ko ang paningin ko pero wala naman akong kahina-hinalang nakita. Pumila ako sa counter at bumili ng coffee latte para kay Kristie. Inutusan niya akong bilhan siya at tamang-tama naman na napadaan ako dito.

I ordered two coffee latte for Kristie and Bryan. Binilhan ko narin si Bakla para naman mabawasan ang stress niya. Hanggang ngayon kasi hindi parin umaayos ang lagay ng Nanay niya. Stroke is really a serious illness. Hindi ko alam kung paano nakakaya ni Bryan na tingnan ang Nanay niyang naghihirap ngayon.

"Here is your order ma'am," the girl said with a huge smile on her face. A beautiful women with a brown eyes. She has this fair complexion and the shape of her face was really perfect. I admit that she is beautiful. One smile, can make your heart melt.

"Thank you."

"Come again," she said. I smiled back to her before I walk towards the exit door of this coffeeshop.

Kinuha ko ang susi ng sasakyan sa pantalon ko bago tinungo ang kotse ko na nakaparada sa tapat lamang ng pinagbilhan ko. Pagbukas ko ng driver seat ay bigla namang tumunog ang cellphone ko. Bago ako pumasok ay sinagot ko muna ang tawag.

"Hello? Who is this?"

An unknown number appeared on my screen. Sinagot ko dahil baka si Kristie ito o si Phayne man. Minsan kasi ang hilig ng dalawa na makigamit ng cellphone ng iba.

"Hexaaaa! Pwedi ka bang dumaan sa J.C.O? Please.... can you buy me a donut? 1 box of it and I will pay you later. Thank you!" Kristie said in the other line. Napailing nalang ako. So I guess dadaan muna ako sa J.C.O para bumili ng donut. Good thing, magkatabi lang ang Coffeeshop na binilhan ko at ang J.C.O.

Pumasok ako bitbit ulit ang wallet at ang susi ng sasakyan ko. Pumila ako at napansin kong pareho lang ang babaeng nagbabantay sa counter sa Coffeeshop at dito. Wait...may kambal ba siya? Because they were freakin' look a like. The shape of the face, the eyes, lips and the nose. It's really the same! Ang nagkaiba lang siguro ay ang kulay ng balat nila. This girl in J.C.O was morena and the girl in the Coffeeshop was mestisa.

Twins! They were really twins!

"Yes, ma'am? What's your order?" she asked. I was amazed by their features. Napakaganda nilang dalawa.

She snapped me out kaya bumalik ako sa tamang wisyo. Tinanong niya ulit ako kung anong oorderin ko.

"Umm, 1 box please. Any flavor," sabi ko at mabilis niya namang sinunod. Nagbayad muna ako bago siya nagsimula.

"You have a twin?" hindi ko na napigilang magtanong. Nagulat pa ito ng bahagya sa'kin bago ako sagutin.

She smiled. "Opo. Sa Coffeeshop po siya nagtatrabaho," sabi niya sa'kin habang inaayos ang order ko.

"I see."

"Ito na po ma'am," sabi niya sabay bigay sa'kin ng isang box ng donut.

"Thank you."

"Come again ma'am," sabi niya kaya tumango ako bago umalis ng J.C.O.

Tinungo ko ang sasakyan ko at pumasok sa loob. Napatalon ako sa gulat ng may biglang kumatok sa windshield ng sasakyan.

Isang estranghero na may bitbit na sako ang kasalukuyang nasa tabi ng sasakyan ko. Hindi siya madungis tulad ng ibang pulubi. Kumuha ako ng pera sa wallet ko at binaba ang windshield.