Preying Her

Chapter 17

+++++

Dara Martin

Hindi agad ako nakasagot sa sinabi niya. Hindi ko alam kung ano ba ang dapat kung naramdaman, ang masaktan o ang matuwa. Masaktan dahil pakiramdam ko magkakaroon ulit sila ng connection ni Dara. Matutuwa dahil possibleng mahanap nga nito ang Mama ko.

Halo-halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon. I don't know what to say. Biglang bumara ang lalamunan ko at biglang sumikip ang dibdib ko.

"I-If it is okay with you. I'll--"

Hindi ko pinatapos ang sasabihin niya ng bigla akong magsalita.

"It's okay." Kahit hindi. Kahit labag sa kalooban ko, kahit masaktan ako, kahit na may chance na magkabalikan sila ulit, okay lang for the sake of my mother, for the sake of the information I needed.

Kunot ang noo nitong tiningnan ako pero sa huli ay bumuntong hininga ito ng malalim. Why? What did he expect me to say? That I'll reject Dara beacuse we have this personal problem? No, this is just a merely business and I need her help. Kung siya lang talaga ang makakatulong sa'kin para mahanap ang Mama ko, so be it. I have no question for that.

Pero pakingtape! Kahit anong gawin ko para kumbinsehin ang sarili ko na okay lang dahil para kay Mama, sinasabi ng puso ko na hindi okay. Na masasaktan siya kapag nandiyan si Dara, na maninikip ang dibdib ko at mawawalan ako ng tiwala kay Cadris.

"Angel..." tinawag niya ako pero tamang-tama din sa pagtayo ko. He holds my hand tightly as if he was scared that he might lose me. I smiled to him, iyong tipong okay lang ang lahat, 'yong walang problema, pero kasi isang Cadris Ford Montenegro ang kaharap ko kaya ang hirap din magpeke-pekean ng nararamdaman sa harapan niya. Hindi ko siya maloloko gaya ng iba kasi huling-huli niya ang bawat galaw ko at ekspresyon.

"Tell me what you're thinking," nagsusumamong tanong nito. Na para bang natatakot siya. I assured him that it's okay. I pushed his hand away from me and turn my gaze to my friends who was waiting for me outside our room.

"Hexa!" naiinip na tawag ni Kristie. I saw him sighed and his face was emotionless now. Back to the serious Cadris I've known before.

Pumunta ako sa gawi nila at ng makalayo kami at mapunta sa library agad akong napahilamos ng mukha. I feel like someone throw me a big stone.

"Anong problema?" Bryan asked.

I sighed deeply as if this was a very big problem. "Dara."

Kumunot ang noo nilang tatlo.

"What do you mean?"

"I need Dara's help to find my mother. That was Cadris suggestion."

'Seriously?' Ito ang nakasulat sa kanilang mga mukha. I'm frustrated, I'm scared and I'm broken.

"Pwedi naman akong magpatulong kay Papa. You don't need to ask her help Hex," Kristie aforementioned.

But Cadris...he said, Dara can help me.

"Tell Cadris---"

I stopped her. "Okay lang. It doesn't matter anymore right? Wala na naman sigurong feelings sa kanya si Cadris. Siguro, alam ni Cadris na madaming connections si Dara kaya--"