Preying Her

Chapter 42

+++++

Worthless

The moment I saw Erika walking towards my way, makes my body shivers. I can't explain what I feel right now. I don't know, para bang natatakot ako sa kanya. She looked at me with disgust in the eyes. And those eyes are telling me that I am a bitch or a cunning witch.

I flinched when she stopped in front of me and touched my hair. Tiningnan niya ako mula ulo hanggang paa na para bang inaaksamina. Umikot ito at tiningnan ang buong ako. Bigla akong nakaramdam ng hiya dahil sa ginawa niya. Sa tanang buhay ko, ngayon lang ako nanliit sa sarili ko. Ganito pala ang pakiramdam na nang-aagaw. Kapag nakita mo ang orihinal, kinakabahan ka. But unlike them, hindi ko kaya ang ginagawa nilang taas noong inaaway ang totoong kabiyak.

"You know what Hexa, maganda ka, sexy at ma-appeal," panimula niya sa sasabihin. Tumikhim ako at inayos ang pagkakatayo ko. Tiningnan ko siya ng deritso sa kanyang mga mata.

I am Hexa Louise Mabaquiao, a great pretender. A weak person inside and a brave person outside. Kaya kong maging matapang sa harapan niya pero pagkatapos nito, ako'y luluha.

"Tell me what you want to say," sabi ko without blinking my eyes. Kinalma ko ang sarili kong huwag kabahan sa harapan niya dahil ayaw kong ipakita sa kanya na mahina ako. Not in her entire dreams.

"Well, gusto ko lang sabihin sa'yo na hindi bagay sa'yo ang maging kabit."

Napalunok ako nang laway ng biglang may bumara sa lalamunan ko. I closed my fists and looked at her intently. Anong ibig niyang sabihin sa kabit? Naguguluhan ako.

She smirked.

"I know what you were doing bitch. Stop chasing Cadris because in the first place you were the one who left him. Stop acting like a wounded creature. Hindi bagay sa'yo."

Imbes na sagutin ang mga tanong sa utak ko ay iba ang sinabi nito. I glared at her. Gusto kong malaman kung anong ibig niyang sabihin sa kabit? Kasal na ba sila? Ginawa ba akong kabit ni Cadris?! What? Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko ngayon. Pero nasisiguro kong namumuot 'yong pait at galit sa puso ko.

"Straight me to the point," madiing sabi ko sa kanya. The way she looked at me right now, makes me wanna kill her.

Ngumise ito na para bang nasisiyahan siya sa reaksiyon ko. Damn her!

"We are getting married!" masayang sabi nito sabay pakita ng singsing sa kanyang kamay. Bigla akong nanlumo. What the f-ck?

They're getting married? Hindi ako nakapagsalita at para bang pansamantalang huminto ang paligid ko.

"Ha. Haha."

Hindi ako makapaniwala. Para akong mababaliw sa ibinunyag niya. Gusto kong magmura ng todo! Damn! Hindi ko matanggap kahit na sumuko na'ko. Hindi ko matanggap na ganito nalang talaga kami.

"Hindi mo naman siguro gugustuhing maging kabit niya kapag naikasal na kami? Siguro hindi mo naman pinangarap iyon diba?"

Bawat hininga ko ay sobrang lalim. Pinipigilan ang luhang tumulo sa mga mata ko. Ang sakit, pakshit! Parang ilang milyon ang sumaksak sa puso ko dahil lang sa mga salitang binitawan niya. Hindi matanggap ng isip at puso ko. Tama ba talaga ang narinig ko? Nagsasabi ba siya ng totoo? O ginagalit niya lang ako?