Chapter 34

12.1K 159 0
                                    

Hindi ko mapigilan ang kaba ko. Nandito si Anthon sa harap ko. Nag flashback lahat ng mga ala-ala ko sa kanya. Naiiyak ako pero pinigilan ko. Bakit ba ako apektado? Wala na siya sa buhay ko. Masaya na ako... pero masaya ba talaga ako?

I acted cool and professional. Hindi ako nagpahalata. I cleared my throat. "So, who is the designer with all the pictures of the clothes I received earlier?" I asked him. Siya pa lang ang nandito. Never did I heard na may clothing shop si Anthon. Nagbago na talaga ang lahat.

"She's my friend. She's from Cavite also. Siya ang nag-design ng lahat ng damit which was sent to you." He eyed me. Nakakailang ang mga titig niya pero 'di ako nagpatinag. I am going to show him how balance my life is without him.

"Where is she then?"

"Papunta na daw siya."

How pathetic. Papunta pa pala tapos nauna kami dito. Is this some kind of a plan? Para talaga pag-usapin kami ng tadhana? "Okay, I'll wait for her."

I ordered some coffee and cake. May naisip ako. It would be impolite for me na kumain na ako lang. should I invite him to order to? E kase naman e ayoko siyang kausapin. Mamatay na ako sa kaba. Ayoko naman na mabalita na ang isang negosyante ay namatay sa kaba no. Pero respeto nalang din siguro. "What do you want?"

He was taken a back. I saw him na napalunok ng laway. Just like the old days, he used to do that kapag kinakabahan siya. Anon a naman ba ang iniisip mo Emma. I mean seryoso, kinakabahan ba siya? "No thank you, busog pa naman din ako." He then looked outside the window and wandered his eyes outside. 'Yan, sana manatili ka'ng nakatingin diyan para 'di na ako mamatay sa kaba dito.

One message received

From Jake: Are you with your co-sellers na?

Not now Jake, busy ako. Emma, you are not busy. Sige subconscious mag-ingay ka pa at sisipain kita diyan. I decided not to reply Jake. My hands are shaking na kase baka magmukha akong tanga dito. Parang may mali. Dapat galit ako ngayon, Makita mo ba naman ang taong nagwasak ng buhay mo but no, I am not angry this time. I am a little bit more like kinakabahan talaga. Nasobra na yata ang pag-inom ko ng kape kase nini-nerbyos na ako. Tama, dahil lang ito sa kape. Good point Emma, I am so proud of you. Keep lying to yourself. Excuse me, I am not lying.

"Baliw."

Omg oppsss nasabi ko ng malakas ang pagkausap ko sa sarili ko. Anthon's eyes gazed at me and our eyes met. Para akong nakuryente sa itsura niya, yes he is so attractive kase. "Did I just hear something? Kinakausap mo ba ako?

"Wala. Baliw lang ang cellphone ko, ayaw mag load." I raised my turned-off phone and showed it to him. What a great way to ruin your image and to imbarass yourself Emma.

Battered WifeTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon