Battered Wife

Chapter 46

Ansarap niyang suntukin talaga e. Nanggigigil ako sa kanya. Sa tuwing naiisip ko ang sinabi ni Anthon tungkol sa kanya e naiiyak ako.

I faced him and stood up. "Totoo ba Jake?" pinahid ko ang luha ko na tumutulo na pala. Bakit sa lahat ng pwedeng gumawa nito saken, ba't ikaw pa?

"Ang ano?" nakita ko'ng nagulat siya. Lumunok siya ng laway, parang kinakabahan na siya ngayon. I trusted you and you broke it. Now, I don't know whom people are worth it to be trusted anymore. Parang lahat nalang pinagkakaitan ako ng kaligayahan. I thought having Jake by my side is nice pero parang isa din siya sa mga sumisira ng tiwala ko.

"Na ginamit mo lang ako para makuha ulit ang loob ng kapatid mo? Jake I gavr my trust 100% to you and you just broke it. Akala ko naman iba ka sa lahat. Afterall this time alam mo pala na ang kapatid mo ay kabit ng asawa ko but you did not utter a single word! Alam mo pala na Anthon is stabbing my back pero ginamit mo ako para diyan sa kapatid mo! Kaya mopala binigay ang number mo saken kase alam mon a ang mga susunod na mangyayari! Jake naman! I gave you every trust that I build pero wala lang 'yun sa'yo. You knew that my husband has been with your sister pero ni isang salita wala ka'ng nabanggit sa akin! How stupid of me to let you break down my walls." Humahagulhol na ako sa iyak. Ang alam ko e galit ako at nasasaktan ako. Jake just did not say a single word. Hindi siya kumibo na siyang nagpagalit ng husto sa akin. "Answer me!"

He looked at me, straight in the eye. Naguguluhan siya, makikita mo sa mga mata niya na nalilito siya kung ano ang sasabihin niya. Jake paano kung nahulog ang loob ko sa'yo? Would it hurt more than this? "Alam ko na ginamit kita in yhe beginning pero natutunan ko din na hindi na ituloy ang plano ko. Pero nangyari na e, oo ginamit kita to get my sister back and pinagsisisihan ko ang mga 'yun. I have my regrets of using you to get my sister but I have learned n asana hindi nalang ako nagplano ng ganun." Aakmang hahawakan niya ang kamay ko pero binawi ko agad ito.

"And now that you have her, just leave me alone."

He was shocked. Sino ba naman ang hindi magugulat kung papaalisin mo siya sa buhay mo diba? We've been like brothers and sisters for two years at ganito nalang ang mangyayari. Tatanggapin ko na mawala siya sa buhay ko dahil trinaydor niya ako. Oo bahala na kung ma-pride ang tingin sa akin ng mga tao pero tao lang din ako, nasasaktan. "Emma, you're not serious, right? We could talk this one and figure a way to fix this. Just pease 'wag mo naman akong itaboy oh."

"I've made up a choice and that includes treating you like a stranger." He was taken a back of what I just said. Iba ako, kung ano ang gusto ko'ng gawin, ginagawa ko.

He cried. I don't care.

"Emma naman, 'wag namang ganito oh. Please naman pag-usapan natin 'to." This time, I was numb. I did not feel anything na patawarin siya. Alam ko nag galit ang napapalibot saken.

I smiled at him. 'yung mapait. "Pasensya, pero sa ngayon, pakikinggan ko muna ang sarili ko. Ayoko ng makita ka pa. umalis ka na." Lumapit siya. "Umalis ka na!" and with that being said, he left.