Battered Wife

Chapter 25

Wala akong ideya kung saan kami pupunta. Mag-iisang oras na din mula nung umalis kami sa bahay. Si Jake lang 'yung nag-drive as usual. Matagal na din akong hindi nakaka-drive, parang gusto ko'ng itry pero 'wag na at baka madisgrasya pa kami.

Inabot ako ng tamad sa kakaupo. "Malayo pa ba tayo?"

"Malapit na, chill ka lang diyan. Maaga pa naman e."

"Alas singko na hoy."

Madilim-dilim na din dito kaya alam ko na gagabihin kami ng uwi. Adventure daw pero gabi na. saan ba niya kase ako balak dalhin? "Alam ko, and that's what makes it more beautiful to go out."

"Oo na." nakakatuwa talagang kasama si Jake. He can brighten up your day, he can fix up your bad days and sorrows into something more beautiful.

Ten more minutes and nandito na kami. Ang ganda. Grabe wala akong masabi. The moment I got out of the car e tumakbo ako sa view. Nasa tuktok kami ng kalsada at makikita ang view ng dagat. The sea's waves is crystal clear, ito 'yung paborito ko. My dad used to take me here. "So sineryoso mo talaga ang sinabi ko na gusto ko ang sunset ah."

Nakatingin lang si Jake sa malayo. "Pareho kase tayo, we both love to look at the beautiful sunset. I used to wish when the sun sets down. It's like a wishing well to me."

I looked at him, gwapo naman talaga si Jake. Half-American siya kaya medyo blue ang mga mata niya. I can't deny na madami talagang naa-attract sa kanya. "Ako din, my favorite thing on watching sunset is the moment I wish. Antagal na din simula nung last ko'ng nakakita nito. Kasama ko si Daddy."

"Last ko'ng pumunta dito e kasama ko ang bunsong kapatid ko."

I looked at him, I was shocked. "May kapatid ka?"

May hindi pa pala siya sinasabi. "Yes, but our bonds got a little different since my mother died."

I felt sorry for him, san apala 'di ko nalang tinanong. "I'm sorry for bringing up the topic. It must be hard for you no."

He nodded. "Oo naman, her being my only sister is the hardest thing at all lalo nang hindi na kami close gaya ng dati." Gusto ko siyang tanungin kung ano baa ng past niya. Kung bakit namatay ang Mama niya at bakit 'di na sila close ng kapatid niya. "Okay lang naman na minsan e pag-usapan natin 'tong ganito. Gusto ko walang sekreto e, ganun akong tao." He smiled.

"Ano'ng pangalan ng kapatid mo pala? "I call her Trisha. Ako lang ang tumatawag sa kanya ng pangalan na 'yan."

"Ano ba real name niya?"

"Tri---"

"Hala the sun is setting na!" we both closed our eyes and wished.

"I hope she becomes mine." Hindi ko narinig ang sinabi niya kase busy ako sa pag-wish. Please guide Anthon kung nasaan man siya ngayon. As I opened my eyes, Jake is looking at me. "Beautiful, just like the sunset."