Battered Wife

Chapter 37

Umuwi ako sa condo ko na nadismaya sa sarili ko, napahiya talaga kase ako kanina. Kung pwede lang talaga na mag walk-out kanina e sana ginawa ko na. Pero one thing is running in my mind, may relasyon pala talaga si Anthon at si Andy noong nasa bahay pa niya ako, but ngayon is business partners na sila. And si Trixie na nakilala ko sa market e same person as Andy na pinagselosan ko kay Anthon. Kaya pala minsan nakikita ko ang sasakyan ni Anthon dun sa labas ng merkado. Hindi ako nagseselos.

May kumatok sa condo ko kaya binuksan ko only to see Jake na may malaking ngiti sa mukha. "There's a good news."

"Ano?"

Nakakapagtataka naman kase ang lawak ng ngiti niya. Parang ngiting tagumpay lang. "My sister is coming to my house." Ah, si Trisha. Masaya ako para kay Jake kase ilang taon na din siyang walang magandang komunikasyon kay Trisha.

"Talaga? Kalian daw? Omg I am so happy for you." He hugged me so tight, hindi ako makahinga. "Jake hindi ako makahinga."

Para siyang bata na nanalo ng laruan sa mall. "I am so happy. Baka makkikipag-bati na siya sa akin. Oh my God, nothing can measure how happy I am, really." I usually see Jake na masaya at ngumingiti pero iba ang dating ng ngiti niya ngayon. Iba pala talaga ang ngiti kapag pamilya mo na ang kausap. Naalala ko tuloy ang pamilya ko, I missed them. Nagkita kami last month at pinaalam ko sa kanila ang mga nangyari and adviced me na mag move-on na and be happy with my life. Yes, that's what I am doing.i am really happy? Of course I am, that's what I keep on telling myself. I am happy.

"Mamayang gabi. I bought foods na kakainin natin mamaya at--."

"Anong natin?" nalilito ako, anong natin? Uy hindi ako kapamilya nila ah. Reunion dapat nila 'yun kaya dapat silang dalawa lang.

He messed up my hair. "Kasali ka, ikaw ang nagtayong pamilya ko nung wala si Trishia." He smiled at me and said. "Tayo na sa bahay, mag-prepare na tayo. She's coming at 6pm. It's already 3pm. Maghanda na tayo, alam ko naman na willing ka'ng tumulong. He pouted. Are you?" napaka-spoiled talaga nitong taong 'to.

I just rolled my eyes at him. Kahit kelan talaga e. "Oo na." I grabbed all my things and umalis na kami. We used his car para pumunta sa bahay niya.

While we were inside the car, I can't help but ask him.

"Masaya ka talaga no?" You can see it in his eyed na masaya talaga siya. His eyes are almost laughing because of happiness.

I am really happy for him. "I am."

I am happy for you too Jake. "Yes, you are."

We parked outside his house. He rushed to the kitchen immediately and started cooking. Guess who's excited?