Battered Wife

Chapter 30

Tinanggal ko na ang piring ko at lumabas na sa sasakyan, we are in the front of a boutique. So, are we going to shop? But laking gulat ko ng pag tingin ko sa pangalan ng store sa taas e ang nakalagay "Emma's Trendy Clothes Shop" you've got to be kidding me. Or baka kapangalan ko lang ang may ari nito. Naguguluan ako, as in gulong-gulo talaga ang isip ko.

"Nagustuhan mo ba?" hindi mabilang ang pagka-shock ko. Ang mahal ng magpatayo ng shop! Hindi ko akalaing may magbibigay sa akin nito. "Wala ka kaseng income, gusto ko na may pera ka. Hindi mo naman ako babayaran sa mga binigay ko sa'yo pero gusto ko lang talagang maging masaya ka. I hope you are happy.

Hindi ko na alam kung saan ilalagay ang saya ko kaya I hugged Jake. As in niyakap ko talaga siya ng mahigpit. Jake, salamat sa lahat. "You just do not know how happy I am now Jake. I am more than blessed na nakilala kita."

He just hugged me back. "Wala 'yun. Punta ka sa loob at tingnan moa ng mga damit na nakalagay diyan. Galing US ang mga damit diyan at naroon ang supplier mo so I will tell you the details on how to order your clothes mamaya." I nodded at tumakbo na parang bata sa shop. May pang-income na ako. May sarili na akong negosyo. I looked at the clothes, mga trendy talaga siya. As in lahat ay on trend. Magaganda at hindi naman talaga mamahaling sobra kaya affordable siyang bilhin ng kahit sino. May customer na pumunta and bought 3 dresses. Hindi niya nga alam na ako ang may-ari kase panay ang kakasabi niya sa akin na sino ang may-ari tapos sinabi ko nalang na ako. Nakakatuwa nga kase pinuri niya ang lahat ng mga damit tapos babalik daw siya dito sa susunod na araw para bumili.

We had lots of customers this day. 10,000 pesos 'yung kita naming sa isang araw. Mukhang ito ay magandang simula para saken. Totoo pala ang sinabi nila there's a rainbow always after the rain talaga. After ng sacrifices ko e ito ang naabot ko. I never imagined a lfie like this. Ang ganda na ng takbo ng buhay ko sa ilang buwang paninirahan ko kay Jake.

"You must be tired Emma. Kain muna tayo. Mag-close ka na, alas singko na din naman." Totoo Jake, napagod talaga ako but I love this tired me dahil naubos ang energy ko dahil sa negosyo ko.

"Jake? Why a clothing shop?"

His eyebrows furrowed pero naintindihan naman din niya ako. "Remember when I said na bibigyan kita ng restaurant? I thinked twice kase na baka tumaba ka, maganda ka kase kapag skinny. And then I looked at you with the dress you wear everyday and told myself you are gorgeous so I chose a clothing shop for you."

I got his hands and closed it with mine. A sign of thanking him. "Thank you, Jake you made me who I am now. You made me better. You made my worst days better and best. You made me realize na may rainbow pala talaga after ng ulan."

"I will always be grateful for making you happy Emma. It's my duty since I gave you my number." Oh, I remember that night. We both laughed with what we remembered and nag-close na ng shop. Nagpa-alam na din ako sa dalawang assistant ko sa shop, bali mga nagbabantay dun. We headed to the car and went to the restaurant we used to go to.

What a day. What a beautiful beginning for me.