I'm a Man-hater, right?

CHAPTER 3

"Ba't hindi ko 'to alam?!"

"Ang guwapo nung Shane 'no?"

"Super! Pamatay talaga!! At super bait. Kinausap nga niya ko kanina. Tinatanong ko kasi kung pwede kaming sabay umuwi, kaso 'di daw pwede. May iba na raw siyang kasabay."

"Sayang naman." Nalulungkot na wika nung isang babae.

Hindi ko na narinig iyong iba nilang pinag-uusapan dahil malayo na sila. First day pa lang niya pero ang dami ng nakakakilala sa kanya. Iba talaga. Tsk... tsk...

Pero kung sabagay, bihira lang talaga iyong mga rich kid na nagtatransfer sa public. Bakit nga kaya? Wait... Bakit ba siya ang pinoproblema ko?

"Liz... Liz..." Tumingin naman ako sa tumatawag sa 'kin. Si Alex na naman?

"Oh bakit?" Sabi ko.

"Wala daw si Maam for 2 weeks, nagleave daw." Wika niya.

"Gano'n ba? Okay. Sige una na ko. I want to go home early."

"You can't my dearest best friend." Pigil niya sa akin.

"And why?" Nakataas na iyong kilay ko.

"Eh kasi, 'kaw iyong inutusang magconduct ng mga lessons natin. O saan ka pa?"

"Why me? Bakit 'di na lang ikaw?" Sagot ko naman.

"Tatanong ka pa eh kilala ka niya 'no. Sa kanya ka umangal kung gusto mo. At saka lagi mo na namang ginagawa 'to ah."

"Okay. Okay. As if naman kasi 'di ka rin kilala 'no."

Dumiretso na kaagad ako sa faculty kasi sabi nung bruha na 'yon, ready na daw iyong gamit. Bakit ba ang aga-aga, eh nagleave ang magaling na teacher namin sa Chemistry? Ang swerte naman niya. Sinusuwelduhan siya kahit nakaleave siya and also hindi na niya kailangang magturo kasi ituturo ko naman.

Nagpunta na ko sa room at kinuha ang bag ko. Iyong ugok naman nakatingin sa akin, nakakunot pa noo. Oh why huh? Lumabas na kaagad ako.

"Bakit ang aga mong umuwi?" Tanong niya.

Nagulat ako sa kanya ng bigla na lang sumulpot sa tabi ko. Grabe 'to huh. 

"Ano bang pake mo?" Dire-diretso lang ako sa lakad ko. Tumawid ako para sumakay ng jeep ng pigilan niya ang braso ko.

"Wait." Tinignan ko siya ng masama pero hindi man lang natinag 'to.

"Bitiwan mo ung braso ko. You don't have any care on me. Mind your own business."

He immediately let go of my arm. Sumakay na kaagad ako ng jeep. Aba! At paglingon ko ba naman, nasa tabi ko na siya.

"Why are you here?" Nakasimangot kong tanong.

"Siyempre sasakay, ano pa ba?" tapos ngiti sa akin. Of course Liz, ikaw lang ba ang may privilege na sumakay ng jeep?

"Hmp! Pero di mo ako kailangang sabayan. Sana sumakay ka ng ibang jeep."

Nagbayad kaagad siya sa jeep, and take note pati ako binayaran niya. Mukha ba kong nagpapalibre? And talking about mukha. Ang pagmumukha nito, ayun na naman. At nakangiti sa akin ng ubod ng tamis. Ewww.

Nang bumaba na ko ng jeep, bumaba din siya. Nung naglalakad na ko, naglalakad din siya. At nung nandoon na ko sa gate at hinihintay na buksan ni Ate Lita, it's like he's also waiting there. Argh!

"Why until here you're still following me? Pwede bang umuwi ka na bahay mo?" Mataray kong sabi sa kanya.

"Okay. Thanks Ate Lita." At dire-diretso siya sa loob ng bahay. What the hell... Why the fucking... he is here? Hindi kaya...

Pumasok kaagad ako sa loob and I saw him walking on the stairs.

"Wait." pigil ko.

"Yes?" Humarap pa siya ng may kasamang ngiti.

"Dito ka na ba titira?"

"Well, sort of." Maiksi niyang sagot, and I could clearly see the amusement on his eyes.

"What?! At may pa-sort of-sort of ka pang nalalaman? Ba't hindi ko 'to alam?!"

"You didn't give me a chance to explain a while ago." Yeah. Why the hell will I allow you?

"Who the hell told you to live here huh?"

"Si Ninang. We already talked about this before. Ikaw iyang mga salita mo, ayusin mo nga 'yan." And he went to his room. Ganoon na lang ba 'yon?

Nakakainis! I stomped my feet at nabibwisit na ko! Sino siya para pagsabihan ako ha? Si Mom nga, pinapabayaan ako 'di ba?

At ang nakakainis pa, nagdecide si Mom without my permission. Alam naman niyang magagalit ako.

Nung nasa mesa na kami, enjoy na enjoy iyong dalawa sa chikahan nila. Binilisan ko na lang ang kain ko kasi naiilang ako. Because I don't like him to be here on our house! Ayoko ng may kalahi ni Adan dito!

"Akyat na ko." Iritable kong sabi paharap kay Mom.

"Wait Liz, I will tell you something... very important." Sabi pa ni Mom with her serious look.

"Mom you don't need to explain anything. Based on what I had seen, I already know it."

Hindi naman ganoon ka-obvious ang pag-uusap niyo na parang wala ako sa harap niyo.

"Sabay kayong papasok at uuwi starting tomorrow. Masyado kasi akong worried sa 'yo."

I stared at her. No!

"Mom I'm old enough. Kaya ko ng sarili ko."

"I'm just worried about you my dear. Please Elizabeth? Just for me?"

Kung magmakaawa si Mom it's like I'm the mother and she's the daughter here. At sinabi pa niya ang pangalan ko. Alam niyang magagalit ako.

Kaya ayun, wala na kong magawa. I nodded on her.

"Don't call me Elizabeth Mom. You know that I hate that. And because of you..." Nakataas ang mga kilay kong nakatingin sa lalaking nakakairita. "I will agree on this. Just this time."

Madaming ginagawa para sa akin si Mommy kaya pagbibigyan ko na lang siya at pagtitiisan ang kasuka-sukang kagwapuhan nitong pangit na 'to.

Wait... Sinabi ko bang guwapo siya?

Shet na malagkit...