I'm a Man-hater, right?

CHAPTER 32

"B-but I l-love you!"

Naglalakad ako mag-isa papuntang stage. Gusto ko na talagang ibigay ito. Kinakabahan ako habang hawak ko 'to, pero alam ko the feeling is mutual.

Hinanap ko ulit siya, no'ng nakita ko siya tumingin siya sa gawi ko at nagwave. Lumapit ako at inakbayan naman niya ako. Kinilig na naman ang aking puso.

"Happy birthday Hero."

"Thank you Lizzy, you're such an angel on your dress."

"Thank you." Nagbaba ako ng tingin kasi alam kong namumula na  iyong pisngi ko. Hinawakan niya ang kamay ko at dinala sa may isang kwarto at pinaupo.

Go on the flow lang ako since in love talaga ko sa kanya. Siya iyong palaging 'andiyan pag kailangan ko ng makakausap kaya siguro nadevelop rin ako sa kanya. Maybe some other people will call this as puppy love but not for me.

"Hero I'm gonna tell you something."

"Ako din may sasabihin rin ako. Alam ko matutuwa ka para sa 'kin."

"Sige ikaw muna. Baka mas importante 'yan." Sige magpapaimpokrita na ko, kahit importante din naman sasabihin ko, makakapaghintay  ako.

"Are you sure?" I nodded. "Okay." Huminga siya ng malalim at mukhang masaya siya. Magcoconfess na ba siya sa aking mahal niya ako?

"I'm in love." 

"I know. Matagal mo ng sinabi iyan sa 'kin." And hopefully ako iyong lucky girl na mahal mo.

"I'm in love with... Darry." Bigla ako nagulat sa sinabi niya. Darry? Not Liz or Elizabeth?! Parang gusto kong umiyak sa sinabi niya, I was hoping here and yet he's not in love with me all along.

"B-but I thought you don't like her? You told me that, sabi mo pa nga mas gusto mo ko do'n eh."

Tinap niya yung ulo ko at niyakap. I wanna cry, my first love broke my heart for the first time...

"Yeah. I know that my Lizzy, pero bigla nag-iba 'yong tingin ko sa kanya. And then niligawan ko na kaagad siya and I think sasagutin na niya ko."

Iiyak na talaga ako, aamin na nga ko pero iyon pala iba yung malalaman ko. Ang sakit naman no'n.

"At saka alam mo namang kahit kapatid lang turing ko sa 'yo eh importante ka sa 'kin."

That's the most hurtful word I ever heard from you. Kapatid? Pero hindi iyon ang nararamdaman ko! For Pete's sake!

Umalis siya nang 'di n'ya nalalaman na mahal ko siya. Lumabas ulit ako ng kwarto para sundan na siya pero napatigil ako kasi narinig ko yung boses niya, kausap iyong Darry at narinig ko na lang ang salitang 'YES'. Tinitigan ko sila and they were kissing which really break my heart into thousand pieces.

Tumakbo ako and someone was calling me, it's Hero. I want to escape from this. I know this is cowardice but I don't care.

"Lizzy!" Hinawakan niya ko at nakita niyang tumutulo ang mga luha ko. Pinunasan niya lang ito at niyakap ako. I sobbed on him, even though nasasaktan niya ako ng hindi niya alam, I still love him.

"I'm sorry if I hurt you." Tumingin ako sa kanya. Alam niya all along?!

"I know, matagal ko ng nararamdaman but I love you as my little sister Lizzy. And sinagot na ko ni Darry. I'm sorry."

"B-but I l-love you!"

"I know Lizzy but your just 7 years old. Puppy love lang iyan." I slapped him. Sino siya para sabihin sa 'kin 'yon?

Umalis ako habang gulat pa rin siya sa ginawa ko. Nang may humila na naman sa kamay ko, sinampal ko ulit si Hero pero hindi siya ang humawak sa akin. Some kind of a nerd.

"You! What are you doing here?!"

"I love you Liz. Can you be my girlfriend?" walang hiya naman. Broken hearted ako tapos ito?!

Nagulat ako ng bigla niyang hilahin yung batok ko at ikiss ako. Hindi ako nakakilos. Nakita ko rin si Hero na nakatingin, gulat na gulat. At karamihan sa mga nandito sa party na ito nakatingin sa amin. Maghalikan daw ba kayo sa may gilid ng pool. Malamang sa malamang walang makakakita sa inyo.

Sinapak ko kaagad sa mukha iyong lalaki na humalik sa akin. Dumulas ang sapatos na suot ko at nalaglag ako sa may pool. Hindi ako marunong lumangoy.

Akala ko tutulungan ako ni Hero. Pero hindi eh, hindi rin ang lalaking dahilan ng pagkahulog ko dito sa pool.

Nagising na lang ako at may nakita akong babae na nakatingin sa akin. I raised my eyebrow on her. Ano'ng trip nito?

"Ako 'yong savior mo. Wanna thank me?"

"Thank you, I'm Liz." Nagsmile siya sa akin at feeling ko gusto ko na siya.

"Nice to meet you Liz, I'm Alex." 

Dumilat ako at napatingin sa paligid. Kwarto ko 'to. What am I doing here? Ah oo nga pala, I was drowned. Sumakit na naman ang ulo ko. Lagi na lang ganito.

But whose my savior this time?

Bumukas yung pinto at nakita ko si Zach, may dalang tray ng pagkain. Ngumiti siya sa akin. Siya ba ang nagligtas sa akin?

"Are you alright? Wala bang masakit sa 'yo?"

Umiling ako. Pinilit niya kong kumain at sinubuan pa niya ako at ako naman eh willing lang sa ginagawa niya. 

"Thank you. Pero 'di mo naman kailangang gawin ito."

"Okay lang 'yan, gusto ko ring gawin 'to. At saka may magagalit sa akin pag nalaman niyang hindi kita inaalagaan."

"Sino?" Nagtataka kong tanong. 

"This is not the right time to tell you Liz, pag okay na lahat sasabihin ko sa 'yo."

Bumukas iyong pinto at akala ko si Basti yung nando'n pero hindi eh, si Shane. Umalis si Zach at sinara niya iyong pinto.

"Okay ka na ba?" He looked so worried and I wonder why.

"Uh-huh. I'm fine now. Bakit ka ... pala nandito?"

"Chineck ko lang iyong condition mo. Mukhang okay ka naman."

Akala ko aalis na siya pero niyakap niya kaagad ako at hindi ko alam, may naririnig akong malakas na tibok ng puso. Akin ba 'yon?

"S-Shane.. ."                                              

"I missed you." Missed me?

"But why? Wala naman akong ginagawa ah." 

I heard him chuckled.

"That's it. You're not doing anything and yet you make me fall for you more."

Kanina miss lang ngayon fall na? What the.. . bigla niya akong hinalikan.

Oh God. He was  kissing me! Tapos bigla niya akong pinahiga sa kama.

Kinakabahan ako ng sobra. Anong gagawin niya?

Pero 'yon pala kinumutan lang ako. Umalis siya sa kwarto ko na tulala ako. Tulala ako. Ang bilis ng mga pangyayari. 

He kissed me. 

But why?