I'm a Man-hater, right?

CHAPTER 20

"You... arghh! I hate you and yet I love you. Kainis naman!"

Paglabas ko pa lang ng school napansin ko ng may sumusunod sa akin. Nagmadali na kaagad akong umuwi kasi gabi na din. Hindi maganda pakiramdam ko dito.

Pero salamat sa Diyos at safe akong nakauwi sa bahay, nalaman kong umalis si Mommy, may out of town na business trip again without telling it to me personally. Kaasar naman. Nakakapanibago na talaga siya, before maghihintay siya sa akin. She will not yet leave unless nasabi na niya sa akin ang lakad niya at nakapaggoodbye na siya.

Pumasok na ako sa kwarto ko then updated my site again. At dahil inspired ako, I let myself to make a story of love. Iyon naman kasi talaga dapat hindi ba? I ought to change now slowly.

I looked at the clock then it's already 11 pm. I checked if Shane is already here, pero wala pa siya. Pinuntahan ko ang kwarto niya. First time ko pa lang makapasok dito. I mean since nang tumira siya dito.

Natuwa ako kasi may nakita akong picture sa may table, ito 'yong first officially date namin. 

Mahahalata mong inlove na inlove kami all the way through our eyes and smile. It's so genuine. Kinikilig ako walang hiya. 

Nung ibabalik ko na iyong frame, may nakita akong note.

I will ask my Lizbeth if she may possibly teach me how to play guitar. And I want again to hear her voice.

Bakit nakanote pa? Ang daming alam, puwede naman niyang sabihin kaagad sa akin eh. I called him, then to my frustration 'di raw siya uuwi.

"At bakit?!" Nabubwesit kong tanong. Parang gusto kong magwala!

"May gagawin pa kasi ako Lizbeth... ahmm... pero sabay tayong-"

Aish! 'Di ko na tinanong kung bakit, binaba ko na kaagad ang phone. Naasar na nga ko kasi may kailangan pa kong itanong kay Mommy tapos wala pa siya dito. Palusot talaga ng mga lalaki.

Tinatawagan pa rin niya ko, pero pinatay ko na 'yong phone sa sobrang pagkaasar.

"You... arghh! I hate you and yet I love you. Kainis naman!"

Paggising ko, ang sakit ng ulo ko. Shet na malagkit naman!

Pumasok ako ng school pero naaasar ako kasi hindi man lang ako sinundo. Mag-isa ka ba namang pumasok eh at namuti na iyong mga mata ko! 7:30am pasok namin tapos 7:15 wala pa siya. Ilang beses akong nagbigay ng chance na dadating siya. Bwisit wala pa din!

Ni tawag o text wala man lang. Akala ko ba susunduin niya ko?!

"Hey Lizbeth. What's with that face?" I glared at her.

"O, late ka na nga tapos ganyan ka pa makatingin sa akin. Hmm." Then her lips twitched.

"Aha! Alam ko na! May LQ kayo ni Shane noh?" Ang galing mo talaga.

"Shut up!" LQ? Tsss.

"Totoo ba 'yon Liz?" Tanong ng isang tsismoso.

"Oo nga 'no. Wala sa class si fafa-" I looked at that b*tch slash bastard that called him.. err... wala siyang karapatan.

"S-sorry... I m-mean Shane."

Hanggang sa makauwi ako ng bahay. There is no Shane. Ang kumag na 'yon, patay talaga siya pag nakita ko siya.