I'm a Man-hater, right?

CHAPTER 56

“Ano ka ba! Nasa public place tayo, kung makasibasib ka naman ng halik sakin!”

“Pag di ka sumama sakin, hahalikan kita dito!”

“Bat di mo gawin?” naningkit yung mga mata nya at akmang ilalapit yung mukha nya sa mukha ko ng pigilan ko yung mga balikat nya. 

Wew!

Tukso! Pwede ba!! Saka na lang. Ayokong mahalay si Shane!! Please lang, layuan mo ko!

“Magtigil ka dyan, sasama na ko.”

Hinila ni Shane yung left hand ko. Were heading to his gray car. Malalaki yung hakbang nya kaya ako binilisan ko para makaagapay ako.

“Shane where are we going?”

“Magpapakasal na tayo!”

“H-ha? T-teka!”

Pinapasok nya ako sa kotse pero nang hindi ako pumasok. Pinilit nya ako, then fasten my seat belt.

“Naiinis na ko sa pagseselos mo Lizbeth. Sa totoo lang nung una, nakakakilig sya. Kasi alam kong you care about me, and you really do love me pero habang tumatagal nakakaasar na. Ilang beses ko nang naexplain na she’s just a childhood friend no more no less.”

“Why the heck do we need to marry each other?” nasambunot ni Shane yung kamay nya sa buhok nya. Parang frustrated na sya.

Bakit ako ba, hindi ba nawiwindang na parang maiihi pa nga ako sa kinauupuan ko? Tapos sya mahinahon lang na nagdadrive pero di mo pa rin maaalis sa kanya ang expression nya na galit.

“Tell me, what’s wrong on marrying me Lizbeth?”

“Why are marrying me then?”

“Because I love you!”

Ok. Given the fact that he loves me but is that a good reason? Yung iba nga dyan hindi nagmamdali. At saka ang bata ko pa!! Kami! I'm just well 19 years old na. Ano ba naman oh. Sya? Alam ko mas matanda sakin si Shane ng ilang taon nga ba? Ah ewan ko sa kanya.

Hindi na muna ako nagsalita after that kasi baka sa sobrang galit nya eh ibangga nya yung kotse para mamatay kami. Hahaha. So funny. Dammit.

Pumasok kami sa mataas na building. Hindi na ako nag-abalang magtanong sa kanya. Basta sya hila-hila nya ko papasok sa isang room na may pangalang Judge Henares.  Hindi nga man lang kumatok eh.

Gaaahhdddd. Aatakkihin ako sa puso. Ito ba yung kasal na biglaan. Hindi man lang nya ako prinepare sa mga ganito. Pano yung singsing namin, vows, yung mga saksi!

“Judge Henares.” Nag-angat ng tingin yung matandang lalaki na nakaupo then smiled ng makita si Shane.

"Oh Shane hijo. Ready na ba?”

“Yes ninong. By the way this is Lizbeth my fiancée. The one I'm telling you.”

Nakangiting humarap sakin si Judge Henares, nakakakilabot naman yung mga titig nya. Mali! Kay Shane ako kinikilabutan. Is he not kidding me?! Were going to marry each other?! Really? As in now na?!

“So are you ready?”

“Yes Ninong.”

Ganun lang yun. Hindi man lang nya isisigurado kung gusto ko nga yung desisyon ni Shane. Ano ba ang kasiguruhan ni Shane na magpapakasal talaga ako  sa kanya?

Mahal ko sya pero hindi naman ako nagmamadaling magpakasal noh! Ang bata pa namin!! 

“Shane. ..”

“What?” tumingin sya sakin na parang naaalibadbaran sya sakin. Kaasar ka ah!

“Aray!” binatukan ko sya dahil nabubwisit ako! Matapos nya akong hilain tapos eto papakasal kami at parang naaasar pa sya sakin.