I'm a Man-hater, right?

CHAPTER 7

"Before you'll just smile, but now you are laughing."

Kahit anong pilit ko ng pag-iisip, wala talaga. I'm sure of myself. The first time that we see each other was on the house.

Or maybe he was just lying when he said that? O baka may binabalak siya? Pero hindi naman siya patitirahin ni Mom do'n kung ganoon nga. I'm so confused. Crap!

"Mukhang malalim ang iniisip natin Liz." Umupo sa tabi ko si Alex.

"Ikaw pala Alex. Well I'm confused right now but I can handle it."

"Lahat naman ng bagay you can manage." Then she sighed.

"You know what Alex? Even though, wala kang naitutulong sakin..."

"Ganoon? Wala talaga akong naitutulong?" Bigla akong natawa sa sinabi niya.

"Meron, of course. I'm just kidding." She was grinning at me which is odd.

"You like him, don't you?" Bigla niyang sabi. I'm confused... who?

"What?" Tanong ko na naguguluhan.

"Shane of course. You're starting to like him?"

"Of course not!" Ano bang pumasok sa kukote ng babaeng ito? Ang daming pwedeng sabihin, iyon pa.

"Well you do Liz, 'di mo lang nare-realize yan. Kaya ka nga binansagan ng mga tao na man-hater eh. So hindi ka talaga basta-basta aamin."

"Yeah, I'm a man hater, so what's your point there?"

"My point is, iba ka na since dumating at nakilala mo si Shane. There's a spark in you eyes!"

"Sapak gusto mo?" Offer ko sa kanya na nakapagwala ng ngisi niya.

"Naku huh. 'Wag ako ang gawin mong sample diyan sa nalalaman mong karate at tai chi."

"I'm not going to do that to you, at kung sakali mang gawin ko, you can fight me."

"I can fight you at first pero di kita kaya Liz. My god ah. Black belter ka, ano bang panama ko sayo?" I laughed hard, and she was too.

Nang magkaroon na ko ng belt, I stopped na because Mom was very scared. Hindi dahil sa baka masaktan ako kundi sa mga taong nilalabanan ko. Baka daw makapatay ako sa sobrang sama ng loob ko at makulong. Hindi niya raw maatim na ang only daughter niya eh, nasa kulungan.

Kahit kailan kasi si Mom, masyadong exaggerated sa mga pinapasukan ko. Kung kailan ako nag-eenjoy, dun ako pipigilan. Katulad na lang ng pumasok din ako sa culinary arts, 2 weeks pa lang akong naka-enroll, pina-drop niya ako dahil nga sa mga sugat na nakukuha ko everytime magluluto ako.

"See?"

"See what?" Kanina pa ako naguguluhan dito kay Alex... May pa-see-see pa.

"Before you'll just smile, but now you are laughing."

I ignored that, siguro masyado na kong nakakulong sa self ko at madami pa kong dapat i-open up. All of the things na nangyayari sakin, alam yun ni Alex. Kahit di ko sabihin, mapapansin niya. Ganoon niya ako kakilala.

"Oh look whose coming Liz."

I looked at the door, and glanced sa taong tinitignan ni Alex. He was smiling pero hindi samin kung hindi sa mga naka-akbay na kaklase namin. Enjoy na enjoy sa mga lintang nakakapit sa kanya.

Napakunot-noo ako kasi napansin kong namumula yung katawan niya, except yung face niya. Parang mga spots yun. Nakumpirma ko nga lalo ng lumapit siya sa tabi ko.

"Oh bakit Liz ganyan ka makatingin? You're jealous?" Tumingin ako ng masama kay Alex.

"Shut up Alex."

"Liz totoo ba 'to? Nagseselos ka?" Nakangisi pa si Shane nang lumingon sa akin.

"Sapatusin kaya kita?" tumingin ako sa mga kasama niyang babae at nagulat ako ng biglang magsialisan. Anong problema ng mga taong yun?

"Ahmm Shane anong nangyari sa 'yo? May mga red spots ka kasi sa katawan."

"Damn! I forgot to take my medicine." Natataranta niyang sabi.

"May sakit ka?" Tanong ulit ni Alex.

He looked at me and says, "Allergy meron."

Napakunot ako ng noo. At bakit naman siya nakatingin sa akin? Wala naman akong ginawa o pinakain- Oh crap! Kaya pala siya nagtanong. Kupal talaga.

Hinalungkat ko ang gamit ko at naghanap ng gamot. Nang may nakita ako, inabot ko sa kanya with matching water pa.

"That's so sweet of you Liz." I just shrugged, at ang bobong lalaki na 'yon ininom naman kaagad ang gamot. Ano ba kasing utak meron siya? Alam niyang may allergy siya sa bagoong tapos kumain pa rin.

"Thank you Lizbeth. Mahal na talaga kita, kaya di ako magsisising kumain kahit may allegry ako doon basta luto mo." Si Alex naman, kilig na kilig. God help me please.

"OMG! Kayo na ba ni Shane Liz?" I looked on them.

"What? Hindi noh! Over my dead body!" at ang hindi ko alam, pinagkakalat na nila ang tsismis.

Lalo pang dumami ang mga peste sa buhay ko. Aish!