Stumble & Fall

Chapter 5

FIVE:

"So how was it, Sizz?" Pang-ilang beses na paulit-ulit na tanong sa'kin ng lahat simula ng matapos kanina ang exhibit.

I have one check on the list.

"Stop asking her. She's still in trauma. Kaming dalawa actually." Si Reid na ang sumagot na ikinahalakhak na naman ng lahat.

"How bad was it?" muling tanong ni Megan na hindi makontento.

"Stop asking Meg!" sigaw ni Kurt sa kapatid. "Kung gusto mo talagang malaman, sabihin mo lang, I'll show you."

"Kadiri! No thanks." At saka lang tumigil si Megan sa katatanong. Hindi na nito inungkat pa ang nangyari. Pero alam kong kukulitin rin niya kapag kami na lang ang magkasama.

"Ano pa ba ang laman sa list?" tanong ni Caleb na ikinabuhay muli ng dugo ni Megan. At mukhang magsisimula na naman ang kalbaryo ko.

Binunot ni Megan ang list sa mismong bulsa niya na siya pa talaga ang nagtago. Mukhang kailangan na rin niyang gumawa ng sarili niyang list.

"Okay. Let's do another one!" anunsyo ulit ni Megan na mukhang siya na ang may kontrol kung anong mauuna. "Number 1..."

Hindi ko na kailangan pang hulaan kung ano 'yon dahil ako mismo ang nagsulat niyon. "Uminom ng alak." ako na mismo ang nag-anunsyo. Nagcheer ang lahat dahil siyempre 'yon ang gusto nila.

"Wow, Sizzy. Wala kang pagsisisihan! Welcome to the world of fun!" Sigaw ni Caleb na parang isang celebrasyon ang mangyayari. "Let's do this!"

Halos magwala ang lahat sa ideya. Ito ang pinakahihintay nila, ang mabinyagan ako. At nangyari nga.

Ilang sandali lang ang lumipas pero hindi na maawat ang lahat sa ingay na tinamaan na ng espirito ng alak. Lahat ay bida na hindi nauubusan ng pakulo.

Ang totoo nakakailan palang ako kumpara sa iba pero parang ako lang ang tinamaan ng grabe. Siguro dahil sa unang beses ko 'to. Ramdam ko ang pang-iinit ng pisngi ko, mabigat na talukap ng mata, at bahagyang pag-ikot ng paningin. Pero alam kong kaya ko pa.

"Attention!"

Napunta ang lahat ng tingin kay Megan na may hawak-hawak na bote. Nakatayo ito na medyo wala na rin masyadong balanse dala ng alak.

"Let's have a game!" tinaas nito ang bote kasabay ng paghiyaw namin. "Ang walang kamatayang... Truth or Dare!"

Ang muling sabay-sabay na paghiyaw ay nangangahulugan lang ng pagsang-ayon. Pero pinakamalakas na hiyaw ang sa'kin. Yon ay dahil sa hindi ko maipaliwanag na saya. I'm having a great fun! Thanks to Reid and his brilliant idea about the list.

"Ready na ba kayo?"

"Yes, Yes, Captain!" I yelled.

Mas lalong nabuhayan ang lahat sa kinikilos ko. Gusto nila ang pagiging aktibo ko ngayon na madalas kong tanggihan noon ang ganitong klaseng laro.

"Let start the game in 3, 2, 1..." at tuluyan ng pinaikot ni Caleb ang bote habang nakapalibot kaming lima.

Sa pag-ikot ng bote, parang umikot din ang paningin ko. Hindi ko iyon hiniwalayan ng tingin hanggang hindi ko nakikita kung kanino yon huminto. Ilang segundo lang tumigil di iyon at tumutok kay Kurt.

"Truth or Dare?" tanong ni Caleb na siyang nag-spin ng bote. "At sino ang gusto mong magtanong or mag-dare sa'yo?"

"Truth. And I choose, Reid." Mabilis na sagot ni Kurt na bukas sa kung anong posibilidad. "Ask me anything you want to know, dude. I'll answer you."

Tumahimik ang lahat at napunta ang tingin kay Reid. Naghihintay sa sasabihin nito.

"How did it happen?...You and Vicky?"