Sil Baştan

69.Bölüm- Şişe Çevirmece

Flashback/ Mezuniyet gecesinden 2 hafta önce/ Serkanın ağzından

Meralle şarkı söylediğimiz kafede toplanmıştık. Meralin artık şarkı söyleyip para toplamaya ihtiyacı yoktu ama benim vardı. O yüzden işime devam ediyorum...

Ben sahneye çıkmadan önce toplanalım diye sözleşmiştik, bizimkilerden herkes ordaydı, ben de yanımda Cemreyle oturuyordum. Cemre henüz teklifimi tam olarak kabul etmemiş olsa da partide dans teklifini kabul ederek zaten cevabını vermişti. Zaman isteme bahanesiyle Eylülün ne düşündüğünü tartacaktı muhtemelen. Ama şimdi sorsa ne olcaktı ki? Zaten onun önünde dans isteğimi geri çevirmemişti...

Kader : ya Meral, Eylül nerde?

Meral : bilmem... Emre iledir herhalde...

Emre de kimdi? Songül aklımdakini dile getirmişti...

Songül : Emre kim ulan?

Kader : bu aralar Eylül hep onunla...

Cemre : gelir birazdan, toplanacağımızdan haberi var sonuçta...

Kader : son günlerde dışarı çıkmaya başladı... Emre'ye teşekkür borçluyuz galibaa

Ben geleceğinden şüpheliydim... hala yüzüne bakamıyordum...

Meral : hadi şişe çevirmece oynayalım

Songül : saçmalama Meral, çocuk muyuz lan biz?

Güney : yoo, biz öğrenciyiz o yüzden arada böyle çılgınlıklar yaparız karıcım...

Onları böyle görünce bir garip olmuştum... evlilerdi, resmen hergün iki köpek gibi dalaşırlarken şimdi evlilerdi ve çok mutlulardı... oysa biz Eylülle en başından beri evlenme hayalleri kurardık, ne kadar ironik ki Songülle Güneyin asla böyle hayalleri olduğunu düşünmüyordum, herşey oluruna bırakınca olmuştu... neyse bunu umursamadım... Cemre eğlenceliydi, onun yanında mutluydum, çocukluğumdan beri bildiğim bir sıcaklığı vardı, özellikle son zamanlarda benim yüzümü güldüren tek şey oydu...

Kader : oynayalım hadi...

Kader şişeyi alıp çevirdi...
Şişe Songülle Cemre arasındaydı, bi an bana mı denk geldi diye korktum açıkçası... Songül'ün sağı solu belli olmuyordu, soracaklarından korktum açıkçası...

Songül : doğruluk mu cesaret mi?

Cemre : doğruluk...

Songül : siz ikinizin arasındaki bu şey ne zaman başladı?

Cemreyle bakakaldık... cevap verememiştik...

Cemre : şey...Songül... başka birşey sorsan...

Songül : seni başka soru sormama gerek olmayacak kadar iyi tanıyordum Cemre. Şuan senle ilgili merak ettiğim tek şey bu...sen de kusura bakma Serkan ama....

Cümlesini tamamlamadı...

Songül : neyse...

Cemre hala cevap vermemişti, tabii ben de...

Kader : daha öncesi dimi? ben anlamıştım ama... haksız değildim dimi Cemre?