Kız Lisesi (gxg)

8.bölüm

*İyi okumalar

Aile terapimiz gayet iyi geçmişti. Akşam yemeğinde annem bana bol nasihatlı cümleler kurmuştu. Sanırım bu konuşma bir tek babama yaramamıştı. Malum, tüm suçu ona attığım için baya azarlanmıştı kendisi. Şanslıydım ki attığım bol sevgili bakışlar sonucu beni karıştırmamıştı. Odama çekildiğimde bedenimdeki tüm gerginliği attım. İnsanın evi gibisi yoktu da, odası gibisi hiç bir şekilde yoktu. Son bir kaç günü ağır geçirdiğim için direkt yatağa girdim. Duşla falan uğraşamazdım. İsterlerse pasaklı diyebilirlerdi. İnstagrama girip bir kaç sayfada dolanırken gelen mesajla durdum. Mesaj gelmesi gayet normaldi tabi ama orada yazan ismin 'MasalTansu' olması bunu normallikten çıkarıyordu. Mesaj kutusunu açtığımda da mesajı görememiştim. Ne yazdıysa geri çekmiş olmalıydı. Tabi üst bildirim hala duruyordu ve oradan okuyabiliyordum. Bildirime bakıp sadece 'Selam' yazdığını gördüm. 

Yazdığı selamı bile geri çekiyordu, ne kadar egoistçe.

'Selam' yazıp yolladım. O çekiyorsa ben atardım. Sorun yoktu. Bir kaç saniye içinde görüldü olmuşken cevap için bekledim. Yazmamıştı. 10 dakikalık bir bekleyişin sonunda bunalıp 'Cevap versen parmakların kopmaz' yazıp attım. Anında görüldü olmuştu. Bunun anlamı mesaj kutumdan hiç çıkmamış olmasıydı. 10 dakika boyunca mesajıma bakmış olması oldukça garipti. Gelen sesle mesaj kutusuna girdim. 

'Ne cevap vereceğim be!' mesajı okumamla yüzüme gülümseme yayıldı.

 Şu an karşımdaymışta sanki bana çemkiriyormuş gibi hissediyordum. 

'Konuşurduk. Üzdün.' 

Yine anında görüldü yapınca onu tebrik etmek istedim. Gerçi telefonu elinden düşürdüğü yoktu. Anında mesajları görmesini onun telefon bağımlılığına yoruyordum. 

'Tamam konuşalım' yazdı. Sanki bıçak zoruyla konuşturuyordum. 

'Lütfettiniz hanımefendi' yazıp yolladım. Bir kaç saniye görüldü de kaldıktan sonra gülücük yolladı. 

'Kraliçe diyeceksin.' egosunu yatağımdan hissettim. 'Kraliçem ♡' yazıp attım bende.

Mesajlarda ne kadar uysalım fark ettiniz mi? Ben ettim. Tabi bu uysallığım onun neden mesaj attığını merak etmemden kaynaklanıyordu. '♡' gönderdiği mesajla durdum. Kalp yollamıştı. Masal bana kalp yollamıştı... Vay canına. O da mesajlarda uysallaşıyordu. Her ne kadar az önce çemkirdiğini hissetsemde şu an kedi gibi olduğuna emindim. 

'O kalp ne öyle? Bana mı yürüyorsun sen?' yazdığımda cevap çok hızlı geldi.

'İlk sen attın.' 

Bunu söylerken de utandığını hissediyordum nedensizce. Belkide onun tepkilerini düşünmekten vazgeçmeliydim. Şizofren gibi davranıyordum. 

'Sana yürüyorum da ondan ;)' sona koyduğum göz kırpan ifadeyle pişman olsamda iş işten geçmişti. Yine bir kaç dakika görüldü oldu. 

'Cazibeme dayanamadın değil mi :)' yazdığında güldüm. 

Parmaklarımı ekranda gezdirirken ne yazacağıma emin olamadım. 'Evet. Özellikle kabindeki halinden sonra aklımdan çıkmıyorsun kırmızı surat :)' daha arsız bir cümle atacaktım ama bunda karar kılmıştım. Cevap vermezdi yoksa. 

'Roldu o bir kere!' 

Göz devirdim. Ağlaması rol olsa da kızarması gerçekti. Utanmıştı, biliyordum. 

'Anlıyorum yinede südyenin harikaydı. Bir ara o yokken de görmek isterim ;)' ve iğrençleşmiştim. 

Cevap vermedi. Vermeyeceğini de biliyordum. 

'Neyse sen ne diye mesaj atıp çekmiştin?' 

Buna da anında görüldü yaptı. Bir kaç saniye yazıyor yazısı ekranda kalınca kelimelerini sildiğini anladım. 'Kız buldun mu diye soracaktım.' yazmıştı. O kadar dakikada bunu yazması tezimi doğruladı; silip durmuştu. 'Evet :)' yazıp yolladım. Cevap vermedi. Bu sefer ikinci bir mesaj atmadan bende çıktım. Telefonu kenara koyduktan sonra yorganımın içine girdim.

Masal'a artık gıcık olmadığımı hissediyordum. Bir kaç mesajla ona karşı hislerim değişmemişti ama eskisi gibi nefrette hissetmiyordum. Gülünce kualaya benzeyen birinden kim nefret edebilirdi ki?

"Çok tatlı ya." Başımı yastığa gömdüm.

Onu bu kadar düşünmem normal değildi. Kafama güneş çarpmıştı belkide. Gelen mesaj sesiyle doğruldum.

Komidinden telefonu aldığım da tanımadığım bir kızdan mesaj geldiğini gördüm. 'SanemYankı' ismine tıklayıp mesajını okumaya başladım.

'Merhaba ben Sanem. Berkay'ın kuzeniyim. Senin durumundan bahsetti. Ne zaman buluşalım?'

Mesajı okumam bittiğinde şaşırmıştım. Bu kadar çabuk olmasını beklemiyordum.

'Merhaba. Tanem bende memnun oldum. 2 gün sonraya ne dersin?' yazıp attım. 'Tamam' diye cevap vermesiyle telefonu tekrar komidine koydum.

Mesaj sesini duyduğumda heyecanlanmıştım çünkü Masal yazdı sanmıştım. Bu yüzden heyecanlanmam normal değildi. Gözlerimi kapayıp uyumaya zorladım kendimi. Düşünürsem kafayı yerdim herhalde. Kesinlikle kendimi uykuya bırakmalıydım.