Kız Lisesi (gxg)

62.bölüm

*İyi okumalar 🖤

Masal bize spesiyal hamburgerini yapmak için mutfağa gittiğinde salonda beklememizi söylemişti. Şimdi ise koltukta oturmuş bana kötü kötü bakan kıza bakmamaya çalışıyordum. Beni sevmediğini zaten bilsem de insan gizlemeye çalışırdı.

"Hiç güzelde değilsin."

"Ne?"

Az önce bana çirkin demişti değil mi? Yüzüne baktığımda gülümsedi.

"Yok bir şey çirkin."

Derin bir nefes alıp "Ya sabır" dedim.

Fazla muhattap olmakta istemiyordum. Atom karınca her an üzerime atlayabilecek potansiyeldeydi.

"Bir de salaksın." dediğinde kaşlarımı çattım.

Hakaret yiyordum ve öylece 'sakin ol' diye kendimi telkinliyordum. Mera'nın durmaya niyeti yok gibiydi.

"Kavga çıkarmaya mı çalışıyorsun?"

Kaşlarını benim gibi çattı.

"Seni yolsam bile rahatlamam."

Sinirle güldüm. Benden sadece Masal'la önceki münakaşalarımız yüzünden nefret ediyordu. Bu mantıkta şimdiki halimizden dolayı, beni sevmesi gerekirdi.

"Derdin ne direkt söylesene" dedim.

Alttan alttan laf sokma şeyi de yoktu kızda. Direkt yüzüme söylüyordu. Az önce de yine beni bozmaya çalışmış sonra Masal ona bakınca lafını yutmuştu. Bunun farkındaydım tabiki. Masal'a çok dikkat ediyordum.

Gözlerini kısıp "Masal senden daha iyisine layık." dediğinde elimi saçlarımdan geçirdim.

Bunu duymak hoşuma gitmemişti. Üstelik Masal sadece bana layıktı. Onun başkasıyla birlikte olma düşüncesi beni kızdırıyordu.

"Ondan hoşlanıyorsun herhalde?" dediğimde "Hayır ama hoşlanadabilirdim çünkü o mükemmel." demişti.

Yok, bu kızın Masal'a bağlılığı iyi yerlere gitmiyordu. Aşk konusunda bana rakip olmayı falan mı düşünüyordu acaba?

"Senle papaz olacağız gibi."

"Bana uyar. Seni sevmiyorum."

Ona cevap verecekken Masal "Mera sosları getir!" diye seslenmişti. Ardından da salona geldi. Mera yerinden kalkıp mutfağa giderken ben de kalkıp Masal'ın elinden bir tabağı alıp sofraya götürdüm. Ardından Mera'da gelmişti. Hepimiz sofraya oturduk.

"Eline sağlık mükemmel gözüküyor. Ben Tanem'in kafasını alayım."

Cidden Masal'ın hamburgeri benim şeklimde yaptığını düşünüp tabağa baktım. Ekmeklere insan şekli vermiş ve gözlerinin olduğu kısma mavi gıda boyasıyla şekil vermişti. Benim gözlerim mavi değildi ama sanki ben bu yüzü biliyordum.

"Yeliz'in kafasını yiyecek gibisin."

Mera kaşlarını çatıp hamburgerlere baktı. Alayla ona "Ağla." dedim.

Masal Yeliz'e olan nefretini her seferinde gösteriyordu.

"Iyy Yeliz'i mi yiyeceğiz?"

Atom karınca yüzünü buruşturmuştu. Masal "Sadece mavi gıda boyası vardı. Yeliz değil o. Öylesine bir hamburger." dediğinde tek kaşımı kaldırdım.

İnanmıştım şu an. Bana gülümseyerek vücudunu uzattığında bir an tereddüt ettim. Yüzünde şeytani bir sırıtış vardı.

"Masal Yeliz'i kesip içine koyduğunu düşüneceğim bakma şöyle."