Kız Lisesi (gxg)

15.bölüm

*İyi okumalar :)

Gideceğimiz yere varmamızla herkes sevinçle etrafı süzmeye başlamıştı. Ağaçlar, ağaçlar ve ağaçlar... Ben süzülecek bir şey göremiyordum.

Gözde yanıma gelip "Sınav haftasından dolayı stres atmamız için veliler kamp yapmayı önermiş." dediğinde somurttum.

Ben stresimi evimde film koleksiyonumla atan biriydim. "O velilere benimkiler dahil değil herhalde." dedim. Sonuçta haberim bile yoktu. Dudak büzüp "Aynen bizim sınıftan kimsenin ailesine mesaj atmamışlar." dedi. Hoşnutsuzluğu belliydi. "Neyse ki ben her şeyi öğrenirim" deyip kendi kendini motive etmişti. Cevap vermediğimde Yaren'in yanına ilerleyip onunla konuşmaya başladı.

Bende gözlerimle Masal'ı aramaya başladım. Yanında gördüğüm erkekle istemsizce kaşlarım çatıldı. "Gözde!" diye seslendim. Adının anılmasıyla tekrar yanıma zıplamıştı.

Sesimdeki kızgın tonu gizleyemeyerek "Erkekler neden var?" dedim.

Gözde baktığım yere dönünce sırıtmaya başlamıştı.

Eylül çantasını omzuna asarken "Onlar izciler. Zaten burdalarmış. Yakışıklılar değil mi?" diye ondan önce cevap verdi.

"Kimin umrunda." diye mırıldandım.

Masal'ın sarışın bir çocuğun pazularına dokunması gerilmeme neden olmuştu. Bu kadar kısa sürede bu ne samimiyetti!

Gözde fısıldayarak "Kıskandın mı?" dediğinde sinirimin daha da yükseldiğini fark ettim. Burdan hemen gitmeliydim."İki sarışın birbirini bulmuşlar." deyip hızlı adımlarla çadırlara yöneldim.

Masal umrumda olmamalıydı. Sürtük her zamanki sürtüktü işte. Çadırların çoğunun kapıldığını görüp bizim kızları aradım. Arya ve Hazal'ın bana el salladığını görünce direkt onların yanına gittim.

"Çadır bulduk ama bir sorun var." dediklerinde tek kaşımı kaldırdım. Onlar konuşmadan diğerleri de gelmişti. "4 kişilikmiş. Yaren ve Gözde çadırda kalmayacakmış. Biri daha dışarda kalıyor." dediler.

Omuz silkip "Başka yer bulurum." dedim.

Kızlar 'saçmalama ve oylama yapalım' gibi şeyler derken buna gerek olmadığını söyledim. Zaten sonradan gelmiştim. Sıkıntı yoktu yani. "Tanem!" diye adımın seslenilmesiyle sola doğru baktım. Sanem yanıma gelip eliyle ilerde ki kurulmamış çadırı gösterdi.

"Kendi çadırımı getirdim. İstersen benimle kalabilirsin."

Onun hevesli sesine karşı biraz düşündüm. Eğer onunla kalırsam dedikoduları tetiklerdim. Hem de kızın bana karşı ilgisi var gibiydi. Ona yüz vermiş gibi olmak istemiyordum.

"Eski sınıftakilerle kalacağım." dediğimde suratını astı. Tam ilerleyecekken kolumu tutmuştu. 

"Sen Masaldan mı hoşlanıyorsun?" 

Hafif titrek sesiyle sorduğu soruyla kasıldığımı hissettim. Cevap bekleyen gözlerine baktığımda bu kanıya nereden vardığını sormamıştım bile. Büyük ihtimal otobüste olan şeyden bunu çıkarmıştı.

"Sanem" dedim sesimi soğuk tutmaya çalışarak "Bunun seni ilgilendirdiğini düşünmüyorum." onun yüzü iyice düşerken kolumu çekip ilerlemeye devam ettim.

Bu cidden onu alakadar etmezdi. Birilerinin hayatıma karışmasından hoşlanmıyordum. Sanem kendini benim hayatıma dahil etmeye çalışıyor gibiydi. Kendisine göre birini bulduğunu düşünüp bu hakkı kendinde görmüş olabilirdi ama ben görmüyordum. Hayatımda yeterince insan vardı ve biriyle daha uğraşamazdım.