Kız Lisesi (gxg)

47.bölüm

*İyi okumalar 🖤

Kalktıktan sonra kahvaltıya inmiştim. Annemin yanağını öptüğümde bana tersçe baktı.

"Bayram seyranda değil hayırdır inşallah"

Babamada öpücük atıp masaya geçtim.

Babamda "Kızım paran mı bitti?" demişti.

Ailemden öyle çok para istememe rağmen bunu düşünmeleri saçmaydı. Keyifliydim çünkü sabaha kadar Masal'la görüntülü konuşmuştuk, hiç kavga etmeden. İlk başlarda diken üstündeyim tartışırız diye ama beklediğim gibi olmamıştı. Masal bir bölümde moda trendlerinden bahsederken bile sıkılmamıştım. Aşk bir şeyleri çekilebilir kılıyordu.

"Param var baba da sen biraz daha verebilirsin tabi." dedim.

Babamda "Cüzdanımdan al istediğin kadar" demişti.

"Ya ben araba parası istiyorsam?"

Babam kaşlarını kaldırıp anneme baktı. Annem de bana dönmüştü. "Dün arabayı aldıktan sonra heves mi ettin?"

Kafamı salladım. 18 yaşına girdiğimde ehliyetimi almıştım. Sonradan bizimkiler bana araba alacaklarını söylediklerinde istememiştim. Bunun herhangi bir nedeni yoktu. Taksiyle okula gidip gelmek daha rahattı.

"Peki madem babanla galeriye gidersiniz yarın."

"Olur." deyip tabağımı doldurmaya başladım.

Annem "Dün nasıl geçti?" dediğinde lokmamı bitirip "Güzeldi" dedim.

Kötü başlayıp, iyi bitmişti. Sonuç olarak herkes umutlu şekilde ayrılmıştı. Ben de Masal'ı eve bırakıp, sonra gelmiştim. Annemler çoktan uyuduğu için karşılaşmamıştık.

"Masal'la aranız düzeldi mi?"

Ben de bunu sormasını bekliyordum. Sudan bir yudum alıp anneme doğru döndüm.

"Bir şey diyeceğim aslında ben size."

İkside yüzüme bakınca gülümsedim. "Hani sevgilimi merak ediyordunuz ya. O Masal aslında."

Ağızları iki metre açılırken sırttım. Bunu asla beklemezlerdi.

Annem "Kızım bizi mi kandırıyorsun?" dediğinde babam "Dündar beyin kızı Masal mı?" demişti.

Babama 'evet' anlamında işaret yapıp anneme döndüm.

"Hayır anne ciddiyim. Fotoğrafı gördün zaten, Masal'dı o."

İlk defa yalan söylememe ya da konuyu saptırmama gerek kalmıyordu. Artık annem ne diyecek, beni öldürecek mi diye de endişelenmiyordum.

İkisi birbirine bakış atarken tekrar yemek yemeye başladım. Bir kaç dakika sonra annem boğazını temizlemişti.

"Ailesinin haberi var mı? Dündar Bey bilerek seni o sınıfa koymadı herhalde."

Öksürüp göğsüme vurdum. Vardı ama bunu söylersem annem o herifin beni bile bile oraya attığını düşünüp, düşman kesilirdi. Gerginliğe gerek yoktu.

"Bilmiyorlar." dedim.

Kafasını sallayıp tekrar babama baktı. Bakışlarıyla nasıl bir diyalog kuruyorlardı merak ediyordum.

Babam "Siz Masal'la hep kavga ederdiniz." dediğinde elimi sallayıp "Eskidendi o" dedim.

Bir kaç hafta önce eski sayılırdı sonuçta.

"Kızım emin misin?"

Annemin dediğine gülüp kafamı salladım. Hala inanamıyorlardı.

"Neyse siz tanışmak istiyordunuz ondan söyleyeyim dedim. Gelsin mi yarın ya da bu akşam?"