Kız Lisesi (gxg)

33.bolum

*iyi okumalar

Zilin çalmasıyla sonunda çektiğimiz işkence son bulmuştu. Okul bitene kadar ruhum çekilmişti.

"Ne yapacaksın?"

Arya bir yandan çantasını toplarken bir yandan da benden cevap bekliyordu.

Konuştuğumuz gibi yapacaktım. Zaten bu saate kadar beklememin tek nedeni hem sakinleşmek hem de biraz daha mantıklı düşünebilmekti.

"Masal'ın yanına gideceğim." dedim.

Yani evine.

"Müdürün evine mi gideceksin?"

Yüzünü iğrentiyle buruşturmasına güldüm. Ben müdürün değil, Masal'ın evi olarak düşünmek istiyordum.

"Ulaşamadım ona biliyorsun." dediğimde kafasını salladı.

Okuldan birlikte çıktıktan sonra, vedalaşıp ayrılmıştık. Taksiye binip ezbere bildiğim adresi verdim.

Masal'ın evi benimkine çok yakındı. Zaten bu yüzden çocukluğumuz dip dibe geçmişti.

Şu an dua ediyordum. İnşallah babası evde olmazdı.

Önceden müdürle sorunum yoktu. Ailelerimizde iyi anlaşırdı. Ama şu sınıfa düştükten sonra adamın gerçek yüzünü görmüştüm.

Eğitimci değil ruh emiciydi.

Taksi durduğunda parayı ödeyip indim. Karşımdaki, küçük bir yavru sarayı hatırlatan eve en son yıllar önce girmiştim. Önünden ise neredeyse her gün geçiyordum.

Ev çok kalıptı.

Peyzaj düzenlemesi, bahçedeki havuz, heykeller...

Zengin bir ailenin, moda dergisinden fırlamış gibi olan ruhsuz evi gibiydi.

Masal'a da benziyordu biraz.

O da moda dergisinden fırlamış, çok kalıp gözüken biriydi.

Ruhsuzluk konusunda emin değildim.

Terleyen ellerimi tişörtüme silip bahçe kapısından girdim.

Hislerimin farkında olduğumdan beri daha da fazla heyecanlanıyordum.

Kapıya ilerlerken Masal'ın tepkisini merak ettim. Buraya geleceğimden haberi yoktu. Mesajlarıma ya da aramalarıma dönseydi olurdu.

Evde olmama gibi bir ihtimali de vardı gerçi.

Tabi onu düşünmek istemiyordum.

Kapı zilini çalıp bekledim. Daha saniyeler olmamıştı ki açıldı.

Hizmetli kıyafeti üstünde genç bir kadın bozuk aksanıyla "Meyhaba" demişti.

Görmeyeli rus hizmetçi almışlardı.

"Masal evde mi?" dediğimde kapıdan çekilip "Biy dakika" diye konuştu.

İçeri girerken Masal'ı çağıracağını tahmin ediyordum. Tahminimde de yanılmamıştım. Masal kapıya gelirken şaşkınca bana bakmıştı.

İfadesini yediğim.

"Senin burda ne işin var?"

Ben de seni özledim Masal.

"Konuşmaya geldim?" deyip bekledim.

Alsaydın artık içeri.

Masal içten söylenmemi duymuş gibi kapıdan çekilirken hala saskinca bakıyordu. Hizlıca içeri girdim. Gözlerimle evi turlarken eskisinden tamamen farklı bir yere girmiştim.