Kız Lisesi (gxg)

72.bölüm

*iyi okumalar

Bir kaç gün, kendime kafa tatili vermiştim. Düşünmem ve içimde çözmem gereken şeyler vardı. Masal'ın hastalığıyla ilgili araştırma yapmıştım ve detaylar hiç hoşuma gitmemişti. Bana olan hislerinin de kısa dönemli bir gelgiti sonucu bitebileceğini öğrenmiştim. Bu canımı sıkmıştı.

Okula geldiğimde burayı hiç özlemediğimi fark ettim. Arya ile dışarda zaten görüşüyorduk. Sınıftaki diğer kızlarla da onunla olduğumuz kadar yakın olmasak da arada bir mesajlaşmıştık. Bir de Yaren vardı. Ona içimde büyüyen siniri artık bedenim taşımıyordu. Arya'ya sormuştum, hala sevgili dedikoduları dönüyordu.

Kata çıkarken onu görecek olmak bedenimi gerdi. Umarım okula gelmemiştir diye düşündüm. Sınıfa girdiğimde tanrının ilk kez dualarımı bu kadar hızlı kabul ettiğini düşündüm.

"Günaydın!"

El sallayan Arya'nın yanına ilerledim. Diğerleriyle de gunaydınlaştıktan sonra yanına oturdum.

Rahibe "Sonunda gelebildin." deyip sıranın üstüne oturdu.

"Özlettin kendini."

Dudak büzerek söylediğinde göz devirdim.

"Ben yokken çok mutluymuşsun. Yerime bile çökmüşsün?"

"Arya ne ispikçisin."

Arya saçını savururken "ne ispiği kızım, haber vermek bu" deyince güldüm. Dalgasına birbirleriyle uğraşırlarken etrafı süzdüm.

"Gözde yok mu?"

"O da senin gibi. Sevgili probleminden gelmiyor."

Onunla konuşmamıştım. Sorunumuz aynıydı ama karakterler çok farklıydı.

"Herhangi bir şey oldu mu?"

Arya bana sürekli haber verse bile farklı bir gelişme var mı diye sormuştum.

Hemşire "Yok. Olsa da Gözde'de yok. Cidden bildiğimiz çoğu şeyi ondan öğrendiğimizi fark ettim." deyince tek kaşımı kaldırdım.

Dürbün, gerçekten de dürbün gibiydi.

"Sen ne yaptın?"

"Ne yapayım ailemle zaman geçirdim. Baya eğlendim."

Annem ve babam tüm haftasonu ergenlik ile ilgili nasihatlar vermişti. Ailemle aşk hayatımla ilgili konuşmak yeterince garip değilmiş gibi bununla ilgili de tavsiye almıştım.

Arya "Yeliz?" dediğinde "ne yapsın o da annemle takılıyor" dedim.

Hayatımdaki tek tümsek Masal'dı. Kendimle yaptığım içsel konuşmalardan sonra onunla da konuşmam gerektiğine karar vermiştim. Çünkü düşündüğüm şeyler doğru ya da yanlış bilmeliydim. Bunu 1. ağızdan duymaya ihtiyacım vardı.

Öğle arasına kadar boş geçen derslerde saçma sapan konuşmalar ve dedikodular dönmüştü. Arada bir kızlar kendi aralarında vampir-köylü oyununu oynadılar. Ben oyuna katılmamıştım. Öğle arasında yeterince uzun bir vakit olduğunu düşünüp aşağı Masal'ın sınıfına girdim. Yine ağzıma sıçma ihtimali vardı.

Sınıfta olmadıklarını görünce nerde olduklarını tahmin etmek zor olmadı. Bu sefer kantine ilerledim.

Gözlerimle masaları tararken eski sınıfımda ki kızlar bana seslendi.

"Tanem!"

Onlara yandan bakış attım. Beni çağırıyorlardı. Yanlarına ilerlediğimde "Duyduklarımız doğru mu?" dediler.