Kız Lisesi (gxg)

65.bölüm -Masal'dan-

*Bölüm Masal'dan. İyi okumalar

Hiç bir şey eskisi gibi olmayacak.

Her şey mahvoldu.

Yapacak bir şey kalmadı.

Koşmaya devam ederken bu düşüncelerden kurtulmaya çalışıyordum. Hayır, her şey düzelecekti.

'Düzelmeyecek'

Duvarın birine yaslanıp derin nefesler almaya başladım. İlaçlarıma ihtiyacım vardı. Olumsuz düşüncelerden kurtulamıyordum.

/Sen kendinle arkadaş olmanın ne kadar zor olduğunu biliyor musun?/

Hıçkırıp duvarın dibine çöktüm. Eve gitmem gerekiyordu ama arabam yanımda değildi. Evden çıkar çıkmaz koşmaya başlamıştım çünkü ne yapmalıyım bilmiyordum. Taksi çağırmalıydım ama telefonumu orda unutmuştum.

/Senden kopmak isteyen bendim./

Ellerimi başıma bastırdım. Dediği her şey zihnimde dönüyordu. Kulaklarımı koparmak istiyordum. Beynimi ve düşüncelerimide.

/Sen benim için savaşmadın Masal./

Kimse değilsin, güçsüzsün...

Çığlık atmak istiyordum. Kalbim patlayacak gibiydi. Bunun olmasını istemiyordum. Sinir krizine girersem babam beni tekrar hastaneye yatırırdı.

/Sen hep kaybedeceksin/

Yeliz'in sesi zihnimde yankılanırken ellerimi kulaklarıma bastırdım. Kaybetmeyecektim.

'Çoktan kaybettin'

'Ölsen kimse üzülmezdi.'

Ağlamaya devam ederken mahvolmuş hissediyordum. Her şeyi mahvetmiştim. Hiç bir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Biri kollarımdan tutup kulaklarımdan çektiğinde "Bırak beni!" diye bağırdım.

Kafamı kaldırdığımda gördüğüm kişiyle ellerimi hızla çektim. Hayır, kimsenin beni bu halde görmesini istemiyordum. Onun gibi daha önce zayıflığımı öğrenen birinin burda olmaması gerekiyordu.

'Herkese söyleyecek.'

Ayağa kalkmak istediğimde titreyen bacaklarımla geri düştüm.

"Sakin ol."

Burnumu çekip suratına baktım. Kaşları çatık bedenimi süzmüştü. Elini uzattığında tutmayıp tekrar kalkmayı denedim. Kalktığımda karşı karşıya gelmiştik.

Gözlerimi silip "Ne işin var burda?" dedim.

Hala vücudum titriyordu. Tekrar ağlamak istiyordum. Şu an karşımdan çekilse kendimi tekrar yere atardım.

"Sokaktayız?"

Kaşlarımı çatıp etrafa baktım. Ara sokaklardan birine girmiştim. Az ilerde farları açık arabayı görünce tekrar ona döndüm.

"Beni görüp mü durdun?"

Acınası haldeydim.

Omuz silkip cebinden çıkardığı peceteyi bana uzattı.

"Burnunu sil istersen."

Acınası ve berbat haldeydim. Peçeteyi almayıp "Gerek yok." dedim.

Yanından geçip gitmek istedim. Başka bir köşede yığılabilirdim. Kolumdan tuttuğunda, hızla kolumu çektim.

"Yardımına ihtiyacım yok Yaren!"

Bana neden yardım etmek istediğini de anlamıyordum. Gözlerine sertçe baktığımda, o sakince peçeteyi elime sıkıştırdı. Kaşlarım çatık bakmaya devam ettim.