Kız Lisesi (gxg)

20.bölüm

*İyi okumalar :)

Kamp alanına girince gözlerim satanisti aradı.Bulmak kolay olmuştu, fazla dikkat çekiyordu.

"Hey!" dediğimde bana döndü. Keyifle yanına gittiğimde, ifademi süzdü.

"Neşelendiğine göre haberi almışsın." dedi.

Kafamı sallayıp koluna girdim. "Şimdi ne yapacağız?" dediğimde suratını buruşturdu.

Doğru ya, teması sevmiyordu. Yaren ve onun değişik karakterine alışmam biraz daha zaman alacaktı.

Uzaklaşıp ellerimi havaya kaldırdım. "Çekildim, tamam."

Dik dik baktıktan sonra "Neyse" dedi.

"Bu arada Masal'la konuşmak için akşamı bekle."

"Neden" deyip istemsizce kaşlarımı çattım. Dünden beri bu anı bekliyordum. Zaman kaybetmeden olayı Masal'a anlatıp, izciyi morartmak için sabırsızlanıyordum.

"Ne diyeceksin Masal'a? Çocuğun sevgilisi var seni kullanıyor mu?" deyip bekledi.

Yani tam olarak olmasada buna benzer bir şey düşünmüştüm. Sessizliğimi onaylama olarak almış olacak ki göz devirdi.

"Çok düzsün. İzciye'mi zarar vermek istiyorsun Masal'a mı?" dediğinde direkt "İzciye tabiki." dedim.

Masal üzülür müydü bilmiyordum. Bir gün tanıdığı biri için üzüleceğini de sanmıyordum. Aralarındaki sevgili muhabbetti Sanem'le benimki gibi geçici olmalıydı.

Yaren "O zaman akşamı bekle Tanem." dediğinde onayladım. Eğer aklında daha büyük bir fikir varsa, bir kaç saat daha bekleyebilirdim. Yanımıza gelen Gözde'yle bakışlarımızı ona çevirdik. İkimizede baktıktan sonra meraklı melahat "Ne konuşuyorsunuz?" dedi.

Yaren kısaca "Bildiğin şeyler." deyip omuz silkti.

"O kadar çok şey var ki hangisi?

Gözde sırıtırken "Masal ve izcinin meselesini." dedim. Aynı cümlenin içine bile yakışmıyorlardı.

"Hmm" deyip Yaren'in koluna girdi.

"Boşuna telaş yapmıştın zaten. Bu kız her şeyi halledebilir." deyip sataniste sırnaşmaya başlamıştı.

Yaren'in tepkisizliği, Gözde'nin fazla tepkileri birbiriyle oldukça zıttı. İkisinin anlaşabiliyor olması bana göre garipti. Tabi bir de, Gözde'nin tereddüt etmeden onun koluna girebilmesi gözümden kaçmadı. Yaren bana yaptığı gibi suratını da buruşturmadı.

Aklıma gelen şeyle tekrar Yaren'e döndüm.

"Nasıl öğrendin bu arada?"

Sonuçta hiç tanımadığınız ve ismini bile bilmediğiniz birinin hakkında bir şey öğrenmek zordu. Arkadaşlarından birine sormuş olabilirdi. Tabi hepsi birbirinin aynısı gibiydi. Söylemek yerine saklayacaklarını düşünüyordum.

"Çok sağlam tanıdıkları var."

Gözde, Yaren cevap vermeden atlamıştı. Yaren tekrar göz devirirken bana baktı.

"Sadece arkadaşlarına sordum."

Teorim yanlıştı demek. Birbirlerine o kadar da bağlı bir izci grubu değildi anlaşılan.

Gözde "Yalancı" deyip dil çıkarınca. Yaren'de onun burnunu sıkmıştı.

Bir Masal'la ben böyle olamamıştık. Onun burnunu sıkmak istiyordum.

Gerçi Masal'la istediğim samimiyet tam olarak burnunu sıkmak değildi. Onunla istediğim yakınlık daha farklıydı. Bir yerlerini sıkmak istediğim doğruydu ama.

Gözde, Yaren'e sataşırken onları izlemeye devam ettim. Burda fazlalık olduğumu hissetmeye başlamıştım ki yanıma biri daha eklenmişti.

Sanem her zamanki pozitifliğiyle gelip "Ne konuşuyorsunuz?" diye neşeli bir tonda sormuştu.

İki meraklı, aynı giriş cümlesi... Gözde'de bunu fark etmiş olacak ki duraklamıştı. Saçını geriye attıktan sonra "Yaren İz-" diye bir cümleye başladı.

Neyse ki Yaren, benden önce davranıp Gözde'nin ağzını kapatmıştı. Ağzının ayarı yoktu kızın. Sanem şu an ki konuşmayı bilmesi gereken en son kişiydi. Yoksa çok fazla soru sorardı. Onunla aramızda 'sevgili' muhabbeti olduğundan bir şey de diyemezdim.

Bu durumdan da en kısa zamanda kurtulmalıydım.

Sanem'in anlamdıramayan ifadesine bakıp "İzin zamanında ne yapacağımız hakkında konuşuyorduk." dedim.

Kampta herkese verilen serbest bir zaman vardı. Bu her okul gezisinde olan bir şeydi. O zamanda çeşitli etkinlik grupları gelecek ve herkes bağımsız hareket edebilecekti. Şu an aklıma kıvırmak için bu gelmişti.

Sanem kaşlarını çatıp Yaren'e baktı. "Bunu mu söylemesine izin vermedin?"

İnanmadığı her halinden belliydi. Ben de Yaren'e pot kırmamasını umar şekilde baktım. Yaren ise Gözde'yi bırakıp tek kaşını kaldırmıştı.

"Planlarımıza dahil olmanı istememiş olamaz mıyım?"

Abi denir miydi bu? Tamam, kız pozitif bir neşe kaynağı gibi ama bunu kim duysa darılırdı. Hem ben bile bu kadar sert çıkmamıştım kıza.

"Senin benimle derdin ne?" Sanem'in sert sesiyle şaşırdım.

Ondan böyle bir çıkış beklemiyordum. Sadece darılıp gider diye düşünmüştüm.

Gözde "Yaren'in seninle ne derdi olacak kızım!" deyip ters ters bakmaya başlamıştı.

Resmen gözümün önünde nedensiz bir tartışma çıkmak üzereydi.

"Tamam Sanem." dediğimde Sanem bunu duymamış gibi onlara bir adım attı.

"Bana kötü kötü bakıp duran arkadaşın. Bunu ona sor."

Dediği şeyle derin bir nefes verdim. Yaren'i tanımıyordu.

"Yanlış anlamışsın. Bu onun doğal bakışı." deyip koluna elimi atmıştım ki hemen kendini çekti.

Yaren susup sadece ona ters ters bakmaya devam etmişti. Gözde ise... gözlerini kısıp bakışlarını Yaren'e döndürmüştü.

"Kızı mı izliyordun?"

Çerez getirmeliydim. Tartışma büyüyecek gibiydi. Sanem'i çekmekten de vazgeçmiştim. Yaren bakışlarındaki bıkkınlığı gizlemeyip oflamıştı.

"Cevap ver!"

Gözde'nin neye bu kadar yükseldiğini anlamamıştım. Fazla saçma bir tartışma değil miydi? Yaren kaşlarını çatıp "Bana sesini yükseltip durma." dediğinde Gözde onu itmişti.

Cidden abartmışlardı.

"Pislik."

Hızlı bir şekilde ortamı terkettiğinde geride sadece 2 şaşkın ve bir umursamaz göz kaldı.

"Az önce ne oldu öyle?" dedim.

Olayları takip edememiştim. Sanem'de benim gibiydi.

"Ben üzgünüm. O neden böyle yaptı anlamadım." deyip bana mahcupça bakmaya başladı.

Ah be Sanem. Farketmeden bir şey yapmıştı ama ona kızamıyordum. Ne yaptığını ben de anlamamıştım çünkü.

"Yaren'in bakışları öyle yanlış anlamışsın. Gözde neye sinirlendi onu bende çözemedim."

Yaren'e bakıp ondan da bir yanıt beklemiştim ama o bu konuya girmeyip "Akşam kamp ateşini kaçırma." deyip ilerledi.

Sanem arkasından "Çok sinir biri şu" diye homurdanmıştı.

Yaren herkeste aynı hissi uyandırıyordu.

"Neyse" dedim.

"Ben de seninle konuşmak istiyordum."

Sevgilisinden, bir gün sonra ayrılmak istediğini duysa onun gibi neşeli biri ne yapardı bilmiyordum. Ona her şeyi anlatıp bu 'sevgili' şeyini bitirmeye karar vermiştim. Akşam bir şeyler yaşanacaktı ve o şeyler yaşanarıken Masal'ın yanında olmak istiyordum.

Sanem'in yanında değil.