Kız Lisesi (gxg)

70.bölüm

*İyi okumalar

"Böyle iyi oldu. En azından düşündüğün gibi biri olmadığını öğrendin."

Yeliz omzumu sıvazlarken iç çektim. Ona ben söylememiştim ama arkadaşlarından biri haber vermişti. Bu yüzden beni teselli etmeye çalışıyordu.

"Yeliz, ne düşündüğümü sanıyorsun?"

Kaşları hafifçe çatılırken "Masal, saf bir kız gibiydi. Yani ben de senin gibi düşünüyordum. Şimdi-"

Dudaklarım hafifçe kıvrılırken, istemsizce güldüm. Saf mı? Masal'ı hiç bir zaman öyle düşünmemiştim. Masal sevmediği insanları kurnazca oyun dışına çeken biriydi. İyi kız olduğu için değil, aşırı sexy bir kötü kız olduğu için ilgimi çekmişti.

"şimdiki hali tanıdığım Masal'a daha çok benziyor." dediğimde bir kaç saniye gözlerime baktı.

Dudaklarını yaladıktan sonra "O zaman artık onu sevmeyi bırakmalısın. Eğer böyle biriyse, berbat bir kişiliği var." diye hafif sitemli konuştu.

Artık her hareketini sorguluyordum. Masal hakkında iyi konuşması zaten yıllar önce de saçma geliyordu. Şimdi ki konuştuğu tarzı en başından beri sürdürmeliydi.

"Öyle biri. Sen de böyle birisin değil mi?"

Bana anlamayarak bakarken "Saf taklidi yapanlardan." diye devam ettim.

Kaşları daha da çatıldı. Dudakları açılıp "Ne?" derken kafamı iki yana salladım.

En yakın arkadaşım olduğunu biliyordum. Bunca zaman iyi idare etmiştik. Ama artık bana sahte geliyordu. Bunun Masal'ı kötülemeye başladığından beri olduğunu fark ettim. Hala Masal'ın yaptıklarına karşı Polyanna'yı oynasaydı, normal karşıladım. Şimdiki tavırlarının gerçek hisleri olduğunu düşünmek bana öncekileri sahte kılıyordu.

"Sessiz kalma. Dediğinin devamını getir."

"Duydun zaten."

Yerinde huzursuzca hareket ederken "Açık ol." dedi.

Derin bir nefes verdim.

"Bir kaç gündür düşünüyordum. Masal'ın haklı olma ihtimalini."

Bana karşı hareketlerini sorgulamaya başlarsam, bu düşüncenin devamı geleceğini de biliyordum.

"haklı mı? Hangi konuda?"

Sesi inanamıyor gibi çıkıyordu. Sevgilimi kaybetmiştim. Bu konuşmanın sonunda da en yakın arkadaşımı kaybedebilirdim. Ama öyle bir boşluktaydım ki, zaten yalnız hissediyordum.

Bakışlarımı yüzüne çevirdim. Gözlerinde öfkesi okunuyordu.

"Rol yaptığını düşünüyorum."

Yıllarca olan halı hiç rol gibi gelmemişti. Geçen haftaya kadar onun gerçekten melek gibi bir kız olduğunu düşünüyordum. Okula geldiğinde imaları, Yaren'le olan konuşması, yaptığı şeyler ilk defa bunu sorgulamamı sağlamıştı. Masal'layken çevreye karşı daha duyarsız yaklaşıyordum. Bu yüzden Yeliz her zamanki gibi davranırken ve ilişkimizle ilgili kötü konuşurken de bunu sorgulamamıştım. Artık onu hiç tanımadığımı düşünüyordum.

Ellerini saçlarından geçirirken sinirle güldü.

"Sen- sen ne saçmalıyorsun?"

Sinirle yerinden kalktığında bakışlarımı yüzünden ayırmadım.

"Ne rolu Tanem? Şimdi de benden mi şüphe ediyorsun."

"Belki de en başından beri etmeliydim."