Demons Kiss

Hoofdstuk 3

a/n: Wauw, twee hoofdstukken op een dag...jullie worden verwend, ook al is er nog geen sprake van een 'jullie'.
*huilt in stilte*

‘Victoria! Nu!’ schreeuwde mijn vader in de verte. Ik wist wat hij bedoelde. Dit was het moment dat ik mijn eerste demon zou doden. De jongen was te druk bezig met de pijl uit zich te rukken om mij in de gaten te houden.

Twijfels...ik twijfelde. Ik móest afmaken wat ik was begonnen. Maar kon ik wel zo'n jongen vermoorden?

Victoria, nee, hij is helemaal geen jongen!

Met een harde uithaal stak ik mijn dolk in zijn borstkas. Mis. Ik zat net naast zijn hart. Door mijn zenuwen had ik het verpest.
Rode ogen hechtte zich aan de mijne en bleven mijn blik vasthouden. Een drukkend gevoel van spijt schoot door me heen.

‘Moedig, maar niet genoeg,’ zei de jongeman schor. Met een ruk trok hij de pijl uit zijn schouder. De weerhaakjes leken hem niet tegen te houden. Hij kwam op me afgelopen. Met die intimiderende blik in zijn ogen kwam hij op me af. Hij lachte vals en trok met een vlugge beweging de dolk uit zich. Het mes kletterde op de grond en zwart bloed drupte uit zijn wond. Het bloed had een donkerrode glinstering en er vielen druppels op de vloer onder hem.

Ik schreeuwde toen de demon mijn kaak met beide handen vast greep en me met een duw tegen de muur drukte. Hij overbrugde de afstand en onze gezichten raakten elkaar. Hij drukte zijn lippen tegen de mijne en ik voelde de warmte die door me heen ging. Alles voelde ijskoud, alsof de wereld was bevroren, maar mijn lippen stonden in brand. De kus werd heviger en ik verzette me niet. Dit was niet mijn eerste kus, maar wel de beste die ik ooit had gehad. Ik leunde naar voren en opende mijn mond een beetje. De demon deed hetzelfde en we versmolten met elkaar.

Plotseling liet hij los en even staarden we elkaar betoverd aan. Ik voelde me bezeten door zijn aanraking en ik wilde niets liever dan dat hij me weer tegen de muur drukte. Maar hij had duidelijk andere plannen. Zijn vleugels verschenen uit het niets en hij strekte ze uit. Heel even dacht ik dat hij me zou meenemen, maar als snel werd duidelijk van niet.

Zachtjes leunde hij naar voren om iets in mijn oor te fluisteren. Ik rook de aangename geur die rond hem hing. ‘Tha epanéltho,’ mompelde hij zachtjes zodat alleen ik het kon horen. Ik had geen idee wat het betekende of welke taal het was. Zo goed mogelijk probeerde ik de woorden te onthouden. Ik herhaalde het constant in mijn hoofd.

De demon keerde zich van me af, wapperde een beetje met zijn vleugels en vloog toen pijlsnel door het half vergane dak van de fabriek. Toen hij niet meer voor me stond drong het belang van de situatie weer tot me door. Angela lag een vijftal meter voor me roerloos op de grond en ik zag mijn familieleden me staan aan gapen. Als blikken konden doden dan was ik nu meerdere keren doodgegaan.

- - - -

De hele weg naar huis werd er niets gezegd. Ik keek naar buiten terwijl Freddie reed. Toen we eenmaal thuiskwamen rende ik met een vaart naar binnen en wilde meteen naar mijn kamer gaan om te verdwijnen in mijn bed. Maar helaas had mijn familie andere plannen.

Ik was nog amper de eerste treden van de trap op gerend of Fred greep mijn arm vast en sleurde me naar achteren. Met een klap viel ik op de laagste traptrede en rolde op de vloer. Toen ik opkeek staarde iedereen me aan. Vader duwde zijn zoon aan de kant. In een normale situatie zou hij Fred naar zijn kamer hebben gestuurd, maar hij was zo kwaad op mij dat het hem niet leek uit te maken.

‘Victoria,’ spuugde mijn vader vol afschuw. ‘Wat jij hebt gedaan is onaanvaardbaar!’

‘Je hoort ze te doden, niet in te slikken,’ grinnikte Fred. Moeder gaf een tik tegen Freds arm waar ik enorm dankbaar voor was.

‘Dit was je eerste en laatste jacht!’

‘Wat! Nee!’ schreeuwde ik terug. Ik had zo lang geoefend! Mijn hele leven lang leerde ik hoe ik messen op de juiste plaats moest steken. Hoe ik demonen kon opsporen. Hoe ik moest survivallen. En vooral had ik iedere dag les gehad in demonologie. Alles zou voor niets geweest zijn.

‘Naar je kamer! Nu! Ik wil je de rest van de dag niet meer zien!’ Mijn vader wees kwaad naar de trap. Als iemand zei dat ik naar mijn kamer moest hoefden ze dat geen twee keer te zeggen.

‘Hier met je telefoon,’ hoorde ik nog voordat ik omhoog kon lopen. Fred lachte hardop en ik wou dat ik hem nu naar de keel kon vliegen, maar dat zou alles alleen maar erger maken. Ik volgde mijn vaders bevelen op en later die dag pakte ze ook mijn andere elektronica af.

Zuchtend lag ik op mijn bed naar het plafond te staren tot ik plotseling een idee kreeg. Ik had al heel lang niet meer gelezen. Ik rolde van mijn bed af en zocht door mijn boekenkast. Alleen boeken zoals Twilight en The vampire Diaries. Stomme vampieren, vloekte ik. Ik hield van vampieren novels, maar nu even niet.

Ik keek teleurgesteld mijn kamer rond en mijn oog viel op een kistje onder mijn hemelbed. Meteen rende ik eropaf en trok het onder m'n bed vandaan. De sleutel hing als een ketting om mijn nek en altijd verstopt onder mijn kleding. Ik opende het kistje en vond daar de geheime spulletjes die oma me had gegeven. Er zaten ook wat spullen bij die ik van Anna had gekregen voordat ze stierf. Mijn ouders wisten hier niets vanaf. En gelukkig maar.

Ik rende naar mijn deur en draaide die op slot voordat ik door de spullen keek. Ik hurkte weer neer op het tapijt en staarde gebiologeerd naar de donkere glinsterende prulletjes die het kistje vulden.

Ik trok er een dolk uit en legde die naast de kist neer. Dat deed ik ook met een perkamentrol, een ketting, handschoenen, een flesje wijwater, nog wat kleine wapens en als laatste een boek. Dat boek was wat ik zocht. Ik stopte alles vlug weer terug in het kistje, sloot het en schoof het onder mijn bed.

Met een plof belandde ik op mijn matras en sloeg het boek open. Hier stond alles in wat ik over demonen moest weten, zeker over een kus.

- - - - - - - - - -

Zo, weer aan het einde van een hoofdstuk. 1093 woorden, yay!

Ik zat drie uur in de auto, dus dat zijn meer hoofdstukken, hihi.

Lees vlug verder (als je kan) :p

Byez!