~Vanuit esmee~
'Lauu heb je je spullen al ingeplakt ? Mama komt zo !' Roept rein naar beneden. 'Jaja prustig maar. Ik kom eraan.' Roept ze terug. Ik wil opstaan van het bed. 'Oh nee blijf maar zitten prinsesje. Ik pak je koffer wel in.' Zegt rein. 'Slijmbal, je doet net alsof ze een klein kind is joh..' zegt arianne lachend. Rein kijkt haar een beetje boos aan en steekt z'n tong uit naar haar. 'Ari weet je zeker dat je hier blijft.. je vader heeft je nodig hoor.' Zeg ik twijfelend. 'Whatthefack waar bemoei jij je mee ? Laat me gewoon met rust.' Reageerd ze fel en rent naar beneden. Ik spring op om gaar achterna te rennen. 'AUUWW AUUWW ARIANNE BLIJF HIER.' Roept ik met kramp in me buik. Rein houdt me tegen als ik de trap af wil rennen. 'Ees doe rustig en stress niet zo. Dat is niet goed ! Wat is er aan de hand ?' Vraagt hij. Mijn ogen vliegen vol tranen. Rein trekt me tegen zich aan. 'Schatje rustig maar.. met arianne komt alles goed. Ze heeft gewoon even een moeilijke periode..' fluistert hij in me oog. 'Het spijt me zo.. ik had me er nooit mee moeten bemoeien..' snik ik. 'Stil maar, het komt allemaal wel goed. Geloof me.' Zegt rein geruststellend. Ik pak me telefoon en val op daan's bed neer. 'Ees sms je moeder anders even dat ze dadelijk even moet komen omdat je d'r iets moet vertellen.' Zegt rein rustig terwijl hij naast me gaat zitten. 'Ik weet het niet.. moeten we het wel vertellen ?' Vraagt ik twijfelend. 'Es kom op we kunnen het moeilijk gehwim houden.. ze komt er toch wel achter.' Zegt rein geruststellend. Ik knik en geef me telefoon aan rein. 'Wil je mama alsjeblieft bellen voor me ? Ik durf het niet.' Fluister ik. Rein begint te bellen. Ik ben zo zenuwachtig, rein ziet het en legt zijn arm om me heen.
Mama: hee es hoe is het daar ?
Rein: haii mam alles goed hier hoor.
Mama: owh hee rein. Wat is er aan de hand ? Waarom bel je..
Rein: euhm nou ik wilde vragen of u rond half vier even langs komen. We moeten u wat vertellen.
Mama: er is toch niks ergs aan de hand ? Anders kom ik esmee nu ophalen.
Rein: neenee niks ergs hoor. Maar ik moet weer ophangen. Doeii !
Mama: euhm nou oke dan tot straks. Doei
*Verbinding verbroken*
'Ze komt, maar ze was nou al ongerust..' zegt rein aarzelend. Ik zucht. 'Het leven is soms zo moeilijk..' zeg ik erachteraan. Dan komt er ineens iemand de trap op gerent. Het is arianne, met haar ogen vol tranen geeft ze me een knuffel. 'Schattiee wat is er ? Niet huilen.' Zeg ik om haar gerust te stellen. Owen komt achter haar aan gerent. 'Ari rustig.. wij zijn er voor je lieverd !' Zegt owen en legt een hand op haar schouder. 'Wat is er aan de hand ?' Vraagt rein. Owen kijkt arianne aan. 'Vertel jij het maar.. ik kan het niet.' Snikt ze.
