'Moeten wij anders even weg ?' Vraagt rein. 'Nee dat hoeft niet hoor. Jullie mogen het ook wel weten hoeveel ik van daan hou.' Zegt laura. Daan kijkt weer wat vrolijker en geeft laura een knuffel. 'Of course I want you maingirl. Gekkie vanaf dr eerste keer dat ik je zag vond ik je al geweldig en nu weet ik het zeker. Ik laat je nevernooit meer gaan.' Zegt laura en geeft daan een kus. Ik kijk haar tevreden aan. 'Gefeliciteerd lief zusje, en jij ook broertje.' Zeg ik tegen daan en laura. 'Ja gefeliciteerd man worden we toch nog soort van echt broers.' Zegt rein en knipoogt naar daan. We schieten in de lach. Ik merk aan laura dat ze even alleen met daan wil zijn. 'kom je schatje ? Dan laten we laura en daan even alleen.' Zeg ik tegen rein. Laura glimlacht naar me. Ik loop naar haar toe en geef haar een knuffel. 'Dankjewel lief zusje van me.' Fluistert ze me. Rein en ik lopen het ziekenhuis uit. Het is donker buiten. 'Hoelaat is het eigenlijk ?' Vraag ik. Rein pakt zijn telefoon en kijkt hoelaat het is. 'Uhmm het is bijna tien uur. Als we snel naar daan's huis gaan kunnen we daar misschien wel slapen.' Zegt rein. We lopen maar daan's huis. Ineens val ik op de grond en wordt alles zwart voor me ogen. Ik hoor alleen nog maar vaag gepraat, de stem wordt steeds zachter en zachter totdat ik niks meer hoor.
