'Hoe kan het dat al die journalisten het weten dat we in het ziekenhuis waren..?!' Zegt rein boos. Ik denk diep na. 'Shit .. die meisjes tegenover ons ! Ze zaten de heletijd naar ons te kijken en te wijzen..' zeg ik zacht. Ik voel me telefoon trillen, het is vera waarom zou ze nou weer bellen ? Er zou toch niks ergs aan de hand zijn
(V=vera e=esmee r=rein n=nils d=daan)
V: hey es, Hoe was het ?
E: het ging goed alles is tot nu toe gezond volgens de dokter.
V: oh gelukkig maar ik was al bang.
E: er waren allemaal journalisten, ze hebben ons gezien..
V: waat maar hoe dan ?
E: dat weten we dus niet..
E: wow wat gebeurt daar nou weer allemaal ? Ben je nog bij Daan ?
V: ja, es waarom moesten jullie gaan.. het gaat echt fout hier
Ik hoor dat vera begint te huilen. Rein ziet aan mijn gezicht dat er iets niet goed is. Ik zet me telefoon op luidspreker.
R: veer wat is er aan de hand ?
V: arianne owen laura en daan zitten zichzelf helemaal vol te drinken.. ze weten niet meer wat ze doen.. alsjeblieft help me..
E: en nils ? Waar is hij dan ?
V: hij zit naast me.. hij heeft ook gedronken, hij moest stoppen van mij..
R: maar waarom ? Waarom doen ze dit dan ?
E: nou arianne heeft de hele middag zitten huilen om haar ouders. owen wil kelly terug, alleen kelly ging vreemd met owen's beste vriend. En daan en laura doen al de hele dag derpi.. R: wat ?! Sla daan alsjeblieft tegen zijn kop aan en owen ook, ze weten niet wat ze doen.
V: ze willen niet luisteren
N: wacht maar ik ga wel even supermen spelen
Ik hoor allemaal gerommel op de achtergrond. Volgens mij vallen er een paar glazen kapot.
E: veer geef me daan aan de telefoon nu !
V: euhm okee wacht
D: euy lekkaahding
E: daan stop doe normaal ! Je weet niet wat je doet.. stop met jezelf in coma te zuipen.
D: achjoh ik doe verkeerd laat me toch met rustig.
R: daan stop ! Je verpest je leven, waarom doe je dit.
D: alles gaat doeii doei skattiezzzz.
*Verbinding verbroken*
Op de achtergrond hoorde ik vera gillen. 'Shit.. dit zal toch niet verkeerd gaan aflopen stel je voor dat ze dadelijk in coma liggen ofzo..' zeg ik gestrest 'es rustig, je weet wat de dokter zei ! Maak je niet te druk. Ze komen er wel uit er zal echt niks ergs gebeuren.' Zegt rein en probeert me gerust te stellen. Ik leg me hoofd op zijn schouder. Hij begint zacht een liedje te zingen. Het voelt zo vertrouwd allemaal, net alsof het de eerste keer is dat ik bij hem bleef slapen. Met die gedachte Langzaam val ik in slaap.
