© All rights reserved.
Alle rechten voorbehouden _always_remember_
Veel leesplezier!
Kidnapped by my Vampire-stalker
De straat was helemaal leeg. Er was (letterlijk) geen kat. Aan het einde van de straat flikkerde een kapotte straatlamp. Het was midden december en het sneeuwde. Het geruis van de wind was het enige geluid dat je kon horen. En dan...
"Godverdomme!"
De blonde vrouw vloekte luidruchtig als haar plastic zak met boodschappen doorscheurde. Al haar boodschappen lagen nu op de grond, in de sneeuw. Ze vloekte nogmaals. Het was vandaag echt haar dag niet. De vrouw boog voorover en begon haar boodschappen uit de sneeuw te rapen. Met opgetrokken neus keek ze naar haar nu gedeukt en nat brood. Ze raapte snel alles bij elkaar en wandelde verder door de straat. Het geluid van haar tien centimeter hakken die op het met sneeuw bedekte voetpad terecht kwamen, echode door het dokere steegje. Ze liep voorzichtig vooruit, anders zou ze uitschuiven.
De vrouw was bijna aan het einde van het steegje.
Bijna.
"Boe!"
Haar angst kreet was van kilometers ver te horen. De blondine liet geschrokken haar boodschappen opnieuw op de grond vallen. Gelach echode door het steegje. De vrouw draaide zich om en zocht de bron van het gelach, haar hart ging razend snel te keer.
"Ik ben hier, popje."
Ze draaide zich terug om. "Wie ben je? Waar ben je? Laat je zien!"
Weer hoorde ze gelach, dit keer klonk het dichterbij dan eerst.
"Ik sta achter je," treiterde de stem.
De vrouw draaide zich razendsnel om. Er was niets behalve duisternis voor haar. "Waar ben je?" vroeg de vrouw opnieuw, haar bevende stem liet zien hoe bang ze was.
"Ben je bang popje?" De stem klonk nu van boven haar.
Ze keek omhoog maar zag alleen sneeuwvlokken die naar beneden vielen.
"Uh-uh, ik sta voor je, popje."
Onmiddelijk zette ze een paar stappen achteruit. Haar hak bleef achter iets steken waardoor ze achterover viel. Ze gilde en sloot haar ogen. Haar rug raakte de koude grond en ze ademde scherp in.
Ze opende haar ogen en ontmoete een paar rode ogen.
"Kiekeboe," zei het wezen met rode ogen. Zijn lippen vormde in een saddistische grijns. De blonde vrouw gilde haar longen uit haar lijf.
De man bedekte haar mond met zijn hand. "Geen zorgen popje, je zal niets voelen van de pijn." Er verscheen een sadstische glint in zijn ogen. "Misschien toch wel."
De vrouw begon wild te spartelen en te schreeuwen, maar zijn hand dempte al het geluid. Zijn hoektanden werden langer en zijn bloed rode ogen werden fel rood. In een mum van tijd had hij zijn tanden in haar nek gedrukt en dronk gulzig haar bloed.
De blondine hield op met spartelen en schreeuwen. Haar ogen rolden naar de binnenkant van haar oogkassen en haar huid werd lijkbleek. De man trok zijn tanden uit haar nek en veegde zijn mond, die helemaal vol hing met bloed, af met zijn mouw. Dan trok hij zijn mes uit zijn zak en duwde met het mespunt in de gaatjes van zijn beet. De perfecte sadistische moord.
De witte sneeuw rondom het lijk van de blonde vrouw werd langzaam rood. De man stond recht en veegde de sneeuw van zijn maatpak met een grijns op zijn gezicht.
"Hopelijk heb je er evenveel genoten als ik van jou, popje," zei hij en draaide zich daarna om op zijn hiel en liep het steegje uit.
Tijd om mijn allerliefste Jane een bezoekje te brengen, dacht hij met een brede glimlach.
JE LEEST
Kidnapped by my Vampire-stalker
Vampire's Morgens wakker worden met een vampier beet is geen pretje. Zeker niet als de vampier die je gebeten heeft, je stalkt. Hoe hard Jane ook probeert, ze krijgt die blonde vampier niet uit haar hoofd. Een van de redenen is dat hij haar elke nacht een...
