Kidnappend by my Vampire-stalker # 9
Hij haalde zijn hand weg en ik nam die kans om me snel om te draaien en van hem weg te stappen. Natuurlijk kon ik maar één stap achteruit zetten voor mijn rug de wasbak raakte.
Daar stond hij. Zijn bloed rode ogen op mij gericht. Zijn haar wild alsof hij net wakker geworden is en zijn hoektanden ontbloot. Hij droeg een zwart op maat gemaakt kostuum en een zwarte trenchcoat.
"Tut tut, ik zou gewoon blijven staan als ik jouw was. Je maakt me alleen nog maar kwader als je van me weg probeert te raken. En geloof me, je wilt me niet kwaad zien," waarschuwde hij en sloeg zijn ogen neer.
"W-wat?" stotterde ik bang. "Wat doe je hier?"
"Ik kom jou halen. Aangezien, jij precies niet doorhebt dat je van mij bent. En niet van dat excuus van een jongen met een babyface," zei hij op een duh toon en sloeg zijn armen over elkaar.
Ik weet niet waarom maar hij klonk jaloers.
"Hey," riep ik, "Levi is- aaaah!"
Hij rolde zijn ogen en trok me dichter tegen hem aan. Zijn armen wikkelde zich op mijn heupen en hielden me in mijn plek. Ik kan niet zeggen dat ik me onveilig voelde ondanks zijn gevaarlijk en kwaadaardig aura.
Hij legde zijn hoofd in mijn nek. Ik voelde hem diep inademen en dan zuchtten. "Is dat teken in je nek niet genoeg om te bewijzen dat je van mij bent."
Ik huiverde en schudde mijn hoofd. "Ik ben van niemand."
Hij drukte zijn ijskoude lippen tegen lijn nek, juist waar de bijtwonden waren en likte.
"Je ruikt zo goed."
"Wat? Nee!" Ik duwde hem van me weg. "Ik ken jouw niet eens! Jij bent gewoon een sadistische stalker!"
Hij gromde gevaarlijk en hees me over zijn schouder en liep de badkamer uit.
Geen idee waar de moed vandaan kwam, maar ik balde mijn vuist en begon op zijn rug te kloppen. "Laat me los!"
Slecht idee.
"Auw, verdomm- ben jij van steen of wat!"
"Hou je mond," beval hij.
Ik wou mijn mond opendoen om te argumenteren, maar werd onderbroken door een luid gesnurk.
Ik sloot mijn mond en draaide mijn hoofd naar de zijkant dat ik naar hem kon kijken. Hij had zich helemaal in de dekens gewikkeld en was luid aan het snurken.
"Pfft, hoe mannelijk," mompelde de blonde man en liep Levi's slaapkamer uit.
"Hey, waar ga je naartoe? Zet me neer! Help Levi! Help! Iemand help! Ik word ontvoerd!" riep ik als ik zag dat hij naar de voordeur liep. Ik begon wild te spartelen, maar zijn grip verslapte niet.
"Roep maar zo hard als je wilt, ze horen je toch niet."
Ik negeerde hem en riep door. "Heeeeelp! Levi! Anne! Mira! Help!"
Hij opende de voordeur. Ik deed mijn best om hem tegen de houden en hield de deurpost stevig vast.
Hij hield halt en zuchtte. "Laat los of ik trek je armen van je romp!"
Onmiddellijk liep ik los. Ik wist dat hij meende wat hij zei.
Hij mompelde wat en liep verder door. Tot aan een zwarte auto. Ik hoorde een klik en daarna zwierde ik even door de lucht voor ik op een hard oppervlak neerkwam. Dan werd het plotseling donker en klonk er nog een klik.
Pas na dat ik de motor van de auto hoorde starten en de auto ik beweging kwam drong het pas door wat er gebeurde.
Ik ben ontvoerd door mijn stalker die mijn bloed drinkt.
En hij heeft me opgesloten in de koffer.
Laat alstublieft weten wat je van het verhaal denkt zo ver ^^ en vote misschien ;)
JE LEEST
Kidnapped by my Vampire-stalker
Wampiry's Morgens wakker worden met een vampier beet is geen pretje. Zeker niet als de vampier die je gebeten heeft, je stalkt. Hoe hard Jane ook probeert, ze krijgt die blonde vampier niet uit haar hoofd. Een van de redenen is dat hij haar elke nacht een...
