Kidnapped by my Vampire-stalker

Kidnapped by my Vampire-stalker 19

"Te l'avevo detto," zei Vincenzo en sloeg een arm om April zijn schouder. Hij vond het ongelooflijk dom van Asher om zijn soulmate in de kerkers op de sluiten. Hij wist dat het heel moeilijk was om iemand te overtuigen dat die de zielsverwant van een vampier was. Hij had het zelf ondervonden. En nu dat Asher dit gedaan had werd het niet echt gemakkelijker. (Ik heb het je toch gezegd.)

"Taci," mompelde Asher geïrriteerd en zwaaide met zijn hand. Zijn ogen verlieten nooit zijn liefste die lijkbleek op het bed lag. Ze sliep al bijna de hele dag. Die mormels hadden maar een klein beetje bloed gedronken, maar Jane was uitgeput. Hij wist dat het allemaal zijn fout was. En hij zou die vampiers vermoorden die het gewaagd hadden om hun tanden in zijn eigendom haar nek te zetten. Zijn zielsverwant. Zijn liefste. (Zwijg.)

"Io almeno non l'ho comprata dai suoi genitori," zei hij en streelde over Jane haar wang. (Ik heb haar tenminste niet gekocht van haar ouders.)

Vincenzo keek zijn beste vriend vuil aan en trok April nog dichter tegen hem aan. Natuurlijk het was niet de beste manier om zijn soulmate aan zijn zijde te krijgen, maar dat was nu allemaal in het verleden. Ze waren gelukkig nu. "Tu non dire niente. Come se rapirla era una buona idea," beet hij hem toe. (Jij moet niets zeggen. Alsof haar ontvoeren zo'n goed idee was.)

Asher gromde en keek zijn beste vriend kort aan voor hij zijn ogen terug richtte op het meisje in zijn bed.

"In het nederands, alsjeblieft," zei ze en stapte uit Vincenzo zijn grip. "En Asher. Ik denk dat het beter is dat je niet in de kamer bent als ze wakker wordt."

Asher gromde luider en stond recht. Wie was zij om hem te vertellen of hij bij zijn soulmate mocht zijn of niet? "Ik blijf hier," snauwde hij.

Vincenzo wou iets zeggen, maar April was hem voor. Ze vernauwde haar ogen en zette haar handen in haar zij. "Geloof me. Ik weet heel goed hoe ze zich nu voelt. Het is het beste als ik eerst met haar praat. Ik weet dat het niet leuk is, maar het is beter zo. Jij bent echt niet de persoon die ze wilt zien als ze wakker wordt."

"Ha ragione lei," zei zijn beste vriend en keek hem serieus aan. (Ze heeft gelijk.)

Asher zuchtte verslagen. Hij wist wel dat ze gelijk hadden. Hem zou ze nu helemaal niet willen zien. Maar hij wou haar vertellen dat het hem speet. Hij wou op zijn knieën gaan zitten en smeken voor vergiffenis.

"Lo so," zei Vincenzo en legde een hand op zijn schouder. "Vieni, il piu veloce April puo parlare con lei, il piu presto tu ti puoi scusare," (Ik weet het.- Kom mee, hoe sneller April met haar kan praten, hoe sneller je je kan verontschuldigen.)

Asher knikte en drukte een kus op Jane haar hand voor hij samen met Vincenzo de kamer verliet. Het stond hem helemaal niet aan dat hij haar alleen ging laten, maar het moest.

Hij kon nu alleen maar hopen dat April met Jane kon praten zodat hij zich kon verontschuldigen.

***

Wanneer ik wakker werd was het zo donker dat ik even dacht dat ik mijn ogen niet open had.

"Jane?"

Geschrokken van de onbekende stem zette ik me recht. Een pijnscheut schoot door mijn nek en ik kreunde.

"Oh, sh*t sorry!" hoorde ik dezelfde stem zeggen en dan flikkerde het licht aan. "Je vraagt je vast af wie ik ben..."

Ik knipperde een paar keer tot ik gewend was aan het licht en zocht dan naar de persoon achter de stem. In de hoek van de kamer zat een kleine brunette in de zetel. Ze droog een kort lichtblauw kleedje met zwarte Allstars. Aan haar rode ogen te zien was ze een vampier.