6 years later
Lily POV
Sumikat ako dito sa Seoul bilang isang artista, sikat na artista rather. Ang bilis ng panahon at hindi ko agad namalayan na halos kilala na ako sa buong mundo. Hindi ko inakala na mararating ko'to.
Six years na ang nakalipas ng dinonate ni ate yung heart niya para saken. Grabe akong nasaktan nu'n. Parang mababaliw ako sa ginawa niya, kaya bilang kabayaran sa pag donate niya ng heart sakin, iniingatan ko talaga tong health ko. Mahirap na na ma useless lang yung sacrifice niya para sakin.
Andito ako ngayon sa agency ko, nag papahinga at nag re-retouch dahil pabalik na ako ng Pilipinas ngayon. Sigurado akong maraming sasalubong sakin du'n.
"Li, the flight is 6:00 oclock in the morning so you'll get ready, okay? Your things is already in the car." Tugon ni Cristy, ang loyal kong assistant, actually hindi ko lang siya basta-basta assistant. Parang kaibigan ko narin siya. Ang good listener niya kasi, parang diary ko na nga siya eh.
"Okay, i'm always ready naman eh. So let's go? I'm really excited to go back in the Philippines. I really miss Mom and ofcourse yung mga foods du'n, and also, i'm so excited to see my fans." Excited kong sagot sakanya.
"Oh, obviously." Natatawa niyang sabi.
Nga pala hindi si Cristy pure korean huh. Half filipina siya at half korean. Nag e-english lang ako dahil nasanay na ako sa mga kasama ko sa showbiz.
"Tss, Tsaka bibisitahin ko narin si ate noh. I really really miss her." Saad ko nalang at napa pout.
"Hoy, ka ka-retouch mo lang oh. Sige iyak pa. Sirain mo pa make up mo!" Singhal niya sakin kaya napabuntong hininga naman ako. Kasalan ko ba? Na mi-miss ko lang yung ate ko eh.
"Tsk ano ka ba? Okay lang noh. Maganda parin naman di ba?" Natatawa kong tanong sakanya kaya nakangisi lang siyang napa iling.
"Tara na nga." Aya ko na sakanya at kinuha na ang bag ko. Pumunta na kami ni Cristy sa kotse at pinag buksan ako ng driver ko ng pinto.
"Gidaryeo!"(Sandali) Rinig kong sigaw ng isang lalaki. Napalingon naman ako dito at nakangiti akong napataas ng kilay. Hindi nga ako nag kakamali. Ang ex boyfriend ko, na ngayon ay bestfriend ko na. Hindi siya pure korean. May half rin siyang Pilipino. Gwapo, artista din katulad ko at marami ang nag kakagusto sakanya. Ideal man in short. Park Jimin ang pangalan niya. Close kami eversince. Kahit na wala na kami, over protective parin siya sakin. Nasanay narin ako dahil ganyan siya lagi. The reason kung bakit kami nag break is because you know, boys? Natural na sa kanila ang pagiging chickboy. Tsaka hindi naman masamang makipag kaibigan sa ex mo.
Minsan hindi rin maiiwasan sa showbiz industry ang pagkakainitan ng ulo sa isa't isa. Marami ang naiinggit sakin dahil sa pagiging sikat na model at artista ko and at the same time, dahil rin kay Jimin.
"Jimin-ssi." Bati ko sakanya.
"Eodie Gayo?" (Sa'n ka pupunta?) Tanong niya habang naka pamulsa sa jacket niya.
"Pillipin-eseo"(Sa Pilipinas) Nakangiti kong sagot.
"Waeyo?"(Why?) Kunot noo niyang tanong.
"Siyempre, na miss ko ang Pilipinas. Our very own hometown, tsaka gusto ko naring makasama si mommy at madalaw si ate. Balita ko, marami ring mga fans ko ang nag aabang sakin du'n. Excited na nga ako eh." Paliwanag ko naman sakanya kaya nag pa cute naman siya dahilan para mapa iling ako at mapa ngisi.
"Gurae? Arraseo, susunod ako du'n kapag natapos ko na ang mga dapat kong tapusin." Tugon niya at napangiti nalang.
"Ne, naneun neoleul gidalilgeoya."(Sige, hihintayin kita.) Then i smiled back at pinagbuksan na ako ng bodyguard ko ng pinto ng kotse ulit.
YOU ARE READING
To Love Again (Fanfiction) COMPLETED
FanfictionKakayanin mo kayang mapatawad pa ang babaeng mismong dahilan nang pagkawala ng mahal mo? Ng kasiyahan mo? Ng mundo mo? Kakayanin mo kayang paniwalaan ang mga taong nag sasabi sayo na patawarin na siya kahit na masakit parin? Kakayanin mo kayang pa...