Kakayanin mo kayang mapatawad pa ang babaeng mismong dahilan nang pagkawala ng mahal mo? Ng kasiyahan mo? Ng mundo mo?
Kakayanin mo kayang paniwalaan ang mga taong nag sasabi sayo na patawarin na siya kahit na masakit parin?
Kakayanin mo kayang pa...
Kararating lang namin ni William sa maternal school. Naisipan naming mag apply dito para maging madali saming dalawa ang pagiging parents, at para narin mapadali ang panganganak ko.
Inalalayan ako ni William pababa ng sasakyan at naglakad na kami patungo sa loob.
"Hey! Lily, William!"
Napatingin kami ni William sa tumawag at napangiti nalang kami ng makita namin sina Chloe at Jimin na papalapit samin. Napayakap ako kay Chloe at kita kong napa fist bomb lang yung dalawa.
"Kamusta? It's been a long time huh?" Tugon ko sakanya kaya napangiti naman siya.
"Oo nga eh. Na miss ko kayo ng inaanak ko."
"Ako nga rin, malaki narin pala ang tiyan mo noh?"
"Oo nga. Dito rin kayo papunta?"
"Yeah, nag apply kami dito ni William. Kayo rin?"
"Oo kaya." Natatawa niyang sabi.
"Eh di sabay na tayong pumasok sa loob." Aya ko sakanya kaya napatango naman siya.
"Man!"
Natigilan kami sa paglalakad at napatingin sa kararating. Napangiti nalang ako ng makita kong nakikipag handshake si William kay Bryan na kadarating lang.
Teka, si Cristy kaya asa'n?
Inikot ko ang paningin at napangiti kay Cristy na papalapit samin ni Chloe.
"Kamusta na kayong dalawa, huh?" Nakangiti niyang tanong at sabay kaming niyakap ni Chloe sandali.
"Okay lang naman kami. Ikaw?"
"Okay lang din ako."
"Teka, ano nga palang ginagawa niyo dito?" Tanong ko sakanya. Napangiti naman siya at may kinuha sa bulsa niya.
"Well....."
"Positive!"
Nanlaki naman ang mga mata namin ni Chloe at napatingin sa isa't-isa.
"WHAT!?"
"Yeah, actually two months and two weeks na." Nakangiti niyang sabi kaya hinampas ko siya bahagya sa braso.
"Ba't ngayon mo lang sinabi samin?" Inis naman na tanong ni Chloe.
"Pasensya na. Akala ko kasi busy kayo eh." Tugon niya kaya kinawitan namin siya ni Chloe sa mag kabilang braso at inakay papasok. Ganu'n din ang sunod ng tatlo sa likuran.
"Ano kaya kung sabay sabay nalang ang baby shower natin?" Natatawang tanong ni Chloe.
"Oo nga, tsaka pati yung bridal shower." Sagot naman ni Cristy.
"Isama niyo na pati ang kasal." Tugon ko naman kaya napatawa nalang kaming tatlo.
***
KINAGABIHAN
Naka bathrobe akong lumabas ng c.r at nadatnan ko si William na naka upo sa swivel chair niya habang may inaayos na mga paper works. Napangiti nalang ako at nagtungo sa higaan tsaka ko sinuklay ang buhok ko.
Napag desisyunan namin ni William na dito nalang sa bahay namin ni mom at ate tumira. Sayang naman ang bahay na'to kung ibebenta namin. Marami na kaming memories dito at gusto ni William na dagdagan pa yu'n ng dagdagan.
Napatigil ako sa pag susuklay ng yakapin ako ni William mula sa likuran.
"Bakit?" Tanong ko sakanya at hinarap siya.
Napa higa siya sa kama at tinuro ang espasyo sa tabi niya. Nahiga ako sa tabi niya at nakangiti siyang tinitigan.
"Wala bang ano diyan......" Nakangisi niyang tanong kaya napa iling nalang ako at umayos ng pag kakahiga.
"Sige na mal." Pag lalambing niya at hinalik-halikan ako sa braso paakyat sa leeg at papunta sa pisngi kaya napatawa nalang ako ng makaramdam ako ng kiliti.
"Ano ka ba?" Reklamo ko kaya nakangisi siyang napatigil.
"What? Ayaw mong gawing kambal?"
Natawa naman ako sa sinabi niya at tinakpan ng unan ang mukha niya.
"Tumigil ka nga! Sa sahig ka talaga matutulog, or worst, baka sa salah pa." Sermon ko sakanya at nag pigil ng tawa.
"Biro lang naman." Tugon niya at umayos sa pag kakahiga. Ramdam ko ang pag yakap niya sa tiyan ko kaya napahawak ako sa kamay niya.
"Goodnight mal." Tugon ko sakanya.
"Goodnight din mahal ko." Sagot niya kaya napangiti nalang ako at napapikit.
We only live once, dahil du'n, kailangan nating sulitin ang buhay. Hindi sa lahat ng oras kaya nating ibalik ang mga pagkakataon. We need to accept and we need to forget, after that, harapin natin kung ano ang nasa kasalukuyan.
Para sak'in, pagdating sa pag mamahal, walang batas na tinatawag, walang preno, pero maraming choices. Nung mga panahon na nakulong ako sa isang bangungot, akala ko hindi na ako magigising, but i suddenly realize na dahil sa bangungot nayu'n mas nakilala ko ang sarili ko, mas nakilala ko ang puso ko.
Sino ba ang mag aakala na si William ang mamahalin ko habang buhay? Halos isumpa niya ako dahil sa isang malaking kasalanan na hindi ko ginustong mangyari, but i think fate brought us to this. Sabi nga nila, fate is like a strange and unpopular restaurant filled with odd little waiters, who bring you things you never asked for and didn't always expect.Lahat ng nangyari samin ni William ang hindi ko inaasahan buong buhay ko. I didn't even expect na mag kakaayos pa kami. Pero ngayon, na naliwanagan na ako, sobrang contented na ako.
I have manager Dee, Cristy, Dad, Chloe, Jimin, Bryan, Ashton, yung mga bata, si nay Marta, mga fans, William and our coming little angel.
Pakiramdam ko, sobra pa sa milyon-milyong pera ang meron ako ngayon.
My love for you William has no depth, it's boundaries that ever-expanding. My love, loyalty and sweetness will never be an ending story.
-END-
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
