Στα Ίχνη του Δράκου: Το Ταξίδι [1 Βιβλίο]

• 10 •

~ Η αίθουσα του θρόνου ~

Μας "μετέφεραν" όπως έλεγε εκείνος ο παράξενος τύπος ως την αίθουσα του θρόνου. Εκεί μας περίμενε ο Βασιλιάς ντυμένος βασιλικά και με έναν κατακόκκινο μανδία να σέρνεται στο έδαφος. Είχε σηκωθεί όρθιος από την αγωνία του. Δεν πιστεύω να ήξερε και πολλούς ταξιδιώτες που μάλιστα να ξέρουν το "Βιβλίο των Βασιλιάδων" όπως μου έλεγε ο πατέρας μου. Με είχε βάλει εκατομμύρια φορές να το διαβάσω. Τελικά το έμαθα απέξω και ανακατωτά...
-Παρακαλώ βγάλτε τις αλυσίδες κ. Νάιμπροκ.
-Μα υψηλότατε δεν είναι...
-Κάνε αυτό που σου λέω! Τον διέταξε βασιλιάς. Δεν μίλησε δεύτερη φορά και τις έβγαλε αμέσως. Με φαγούριζαν πολύ. Στα κορίτσια δεν είχαν βάλει.
+Άδικο!
Τώρα που το λέμε δεν τις έβλεπα πουθενά. Μας είχαν χωρίσει προς το τέλος της διαδρομής.

***
(Την ίδια στιγμή)
-Εντάξει όπως τα είπαμε...
- Ναι και σε ευχάριστο!
-Δεν κάνει τίποτα...
***

-Ευχαριστώ παρά πολύ. Θα ήθελα παντός να πω ,για να μην σας καθυστερώ , ότι αφού με εκτέλεσετε. Σας ζητάω ταπεινά το άλογο μου σας να το αφήσετε. Εξάλλου σαν είναι παντελώς άχρηστο.
-Άχρηστο! Άκου εκεί! Εμείς έχουμε χάσει τα μισά και θα αφήσουμε στο έλεος θεού ένα που βρήκαμε!
-Κ. Νάιμπροκ!
-Συγνώμη απλά εγώ...
-Γειά πατέρα! Τι κάνεις? Έχεις δουλειά?
Ξαφνικά από το πουθενά εμφανίστηκε η πριγκίπισσα μαζί με τα κορίτσια. Χαρούμενη και ευδιάθετη.
+Μα τι στο καλό? Έχει μυαλό αυτή? Μπα θα το έχει χάσει... Κι όμως φαίνεται στην ηλικία μου. Παράξενο και αυτό!
-Ελεωνόρα ο μπαμπάς έχει δουλειά. Σε λίγο ότι θες χρυσό μου.
-Καλά,είπε και κατσούφιασε λίγο. Και μετά ξαφνικά σαν χαζοχαρούμενο πεντάχρονο είπε:
-Α γνώρισα κι αυτά τα καλά κορίτσια. Τι έχουν κάνει μπαμπάκα?
-Τώρα αυτο προσπαθώ να μάθω γλυκιά μου.
-Ωραία τότε κάθομαι...
Είπε ακόμη έκατσε στο θρόνο δίπλα του. Ήταν πανέμορφη ξανθιά με γαλάζια μάτια δεσποινίδα. Παρόλο που δεν είχε καθόλου μυαλό στο κεφάλι της ήταν εκθαμβωτική. Φορούσε γαλάζια σκουλαρίκια και ένα γαλάζιο με λευκό φόρεμα που τόνιζε από μακριά της απερίγραπτη ομορφιά της. Πήρα τα μάτια μου από κάνω της και είπα:
-Καταλαβαίνω ότι έχετε ελείψεις αλλά. Κι έκανα μια παύση. Το δικό μου δεν είναι ένα απλό άλογο...
-Δηλαδή ? Ρώτησε έκπληκτος ο βασιλιάς.
-Ξέρει κάνεις από εσάς να καβάλα ένα άλογο με καθόλου καλή ,θα έλεγαόραση?
-Μα καλά σε έφερα εδώ και αντί να παλεύεις για να σου χαρίσω την ζωή, μου μιλάς για το άλογο σού? Δεν το περίμενα!
-Εκπεδευτής αλόγων! Τι περιμένατε? Είπε σχεδόν απορημένη η Κριστάλια με την ερώτηση του βασιλιά.
-Τι? Συμπλήρωσε αυτός.
Εκείνη την στιγμή πήρε τον λόγο η Κριστάλια:
-Άλογα είναι η ζωή του! Εξάλλου είναι το μόνο που του έχει απομείνει!
-Ναι. Είπε λυπιμένος. Για ποίο λόγο? Συμπλήρωσε.
-Έγινε εκθρόνιση στο Βασίλειο του Δάσους, δηλαδή στον Ιπποτών! Καλά δεν το μάθατε?
Όλοι είχαν μείνει έκπληκτοι! Δεν είχαν ακούσει τίποτα. Τότε πήρε τον λόγο ο βασιλιάς:
-Είσαι από εκεί κι εσύ γλυκιά μου?
-Όχι, αλλά έφυγα από το σπίτι μου για να μην παντρευτω αυτόν που μου διάλεξε ο πατέρας μου.
-Αυτό δεν είναι ευγενικό δεσποίνης μου! Είπε ο βασιλιάς όχι και πολύ απότομα.
-Το ξέρω αλλά το έκανα! Αυτό είναι η αλήθεια και το παραδέχομαι! Εξάλλου καλύτερα νεκρή παρά δίπλα σε αυτό το τέρας.
-Και τώρα που πάτε? Είστε ταξιδιώτες έτσι δεν είναι?
-Ναι συναντηθήκαμε τυχαία στον δρόμο λίγο πιο κάτω και ...
-Θέλουμε να πάμε στον νότο! Την διέκοψα.
-Ααα.
-Γίνεται να μας δώσετε ένα χαρτί? Εξάλλου θα φύγουμε αμέσως και δεν θα σας ενοχλήσουμε ποτέ ξανά σας το ορκίζομαι. Ρώτησε η Κριστάλια σχεδόν ικετευτικά.
-Λιπάμε αλλά δεν γίνεται αυτό που ζητάς. Έχω έναν χαρτί και είναι απαραίτητος! Απλά θέλω να μου πεις κάτι. Που βρήκες τον Άστερντ? Ο Γιος μου και διάδοχος Θάνος ,είναι νεκρός. Το σκότωσαν αυτοί οι ληστές τα κτήνη και πήραν το άλογο μαζί τους ως λάφυρο. Πώς τον σώσατε? Έμαθα ότι τον γιατρέψατε κιόλας!
-Δεν το έκανα εγώ αυτό αλλά αυτός ο νεαρός! Και έδειξε εμένα. Νικήσαμε πάνω από δέκα ληστές μόνοι μας χάρης αυτόν! Και το τόνισε. Μάλιστα ο αρχηγός τους διέταξε υποχώρηση.
+Ευχαριστώ Κριστάλια...
-Ισχύει? Ρώτησε τον Νάιμπροκ.
-Ναι αλλά... Είναι ξένοι και πρέπει να ...
-Λοιπόν έχω μια ιδέα! Φώναξε χαρούμενος ο βασιλιάς. Θέλω να οργανώσεις εσύ σχέδιο για να τους νικήσουμε. Αν το καταφέρεις και πετύχει θα είσαι ελεύθερος όπως και τα κορίτσια και θα σας δώσω και τον χάρτη!
-Τι?!? Δυνατά όλοι μέσα στον παλάτι.
-Ναι αυτό που ακούτε! Τους απάντησε αυστηρό βλέμμα ο βασιλιάς. Είναι ξένος δεν λέω αλλά και εκπαιδευτής! Σύγουρα θα ξέρει από στρατιγηκή! Άφού εκπαιδεύει το ιππικό ενός βασιλίου! Κάτι θα ξέρει παραπάνω θα ξέρει. Ίσος να χρειαζόμαστε καινούργια μυαλά!
-Και το άλογό?
-Θα το έχεις αν σε νοιάζει τόσο πολύ. Δεν έχω δει πιο τρελό άνθρωπο! Άκου εκεί να πάει γαι εκτέλεση και να νοιάζεται πιο πολύ για το άλογο! Έληξε η συνεδρίαση! Άντε βρείτε τους δωμάτια και δώστε τους και καινούργια ρούχα...
+Πολύ ευγενικός ο Βασιλιάς.
Κρίμα γιατί του συστήθηκα με ψεύτικο όνομα.
(Για να μην με καταλάβει ποιός είμαι).
Από εδώ και στο εξής λέγομαι Γουίλιαμ! Ωραίο είναι δεν λέω.

Το Βασίλειο: