1. Introduction

633 38 22
                                    

p.o.v. Jeremy

Het is dinsdag. Ik lig nog in mijn bed totdat ik opeens een enorme pijnscheut door mijn lichaam voel. het is weer zover hoor. mijn vader maakt me weer eens wakker. hij sleurt me uit mijn bed en gooit me op de koude kamervloer. hij pakt mijn arm vast en trekt eraan als teken dat ik moet opstaan. "laat los!!" schreeuw ik bang. hij duwt me tegen de muur aan. "ben je nu wakker, stom k*t kind??" ik kijk hem bang aan en knik.

Als hij mijn kamer uitloopt, wordt ik opeens nog banger. wat nou als hij hetzelfde doet bij enzo? Ik ren naar zijn kamer en zie hem nog rustig en vredig slapen. Opluchting schiet door mijn lijf heen. Ik loop naar beneden en zie dat mijn ouders al weg zijn, gelukkig. Ik kijk op mijn Iphone en zie dat het pas 5 uur is. Ze zijn zeker weer drank aan het halen. Ik kijk op youtube of er nog nieuwe video's zijn ge-upload van mijn favoriete youtubers, want slapen lukt toch niet meer en ik heb dus nog meer dan genoeg tijd.

na een uurtje Youtube kijken besluit ik me klaar te maken en gewoon wat eerder naar harm te gaan. Ik kleed me om, pak m'n tas in en maak m'n eten klaar. daarna ga ik de deur uit opweg naar harm.


p.o.v. Link

het is 7 uur en ik wordt gewekt door m'n wekker. Ik stap mijn bed uit en loop naar mijn kledingkast. wat zou ik vandaag eens aandoen? ik kies voor mijn gouden Coco shirt en een spijkerbroek. dan pak ik m'n tas in en loop ik naar beneden. Mijn ouders zitten tegenover elkaar aan de keukentafel. "goedemorgen lieverd!" roept mijn moeder en ga aan tafel zitten. dan zie ik een bord met bacon en ei staan. ik bedank mijn ouders en begin te eten. wat heb ik toch geluk met mijn ouders. wanneer ik mijn ontbijt opheb pak ik mijn fiets en fiets ik naar school.


p.o.v. joost

*piep*piep*piep* ik word wakker en druk mijn wekker uit. dan realiseer ik me dat het weer een nieuwe dag is. Een nieuwe dag, Een nieuwe dag op die k*t school. ik maak me klaar en stap de deur uit.

als ik aankom op school, zet ik mijn fiets zo snel mogelijk in het fietsenhok. Ze mogen me hier niet zien, want dan voel ik weer die pijn die ik iedere dag voel. Gelukkig zie ik ze niet staan. Ik loop snel naar binnen door de hoofdingang, maar dan wordt ik opeens tegen de kluisjes geduwd. "hallo lange, heb je ons gemist?" "tijd om hem een kopje kleiner te maken, vind je niet" ik tril helemaal. ik herkend die stemmen uit duizenden. het waren Duncan en Ronald. Ze gooien me op de grond en trappen me helemaal verrot. gelukkig wordt ik gered door de bel. "je bent nog niet van ons af, minkukkel";zegt Duncan.

Snel loop ik naar mijn lokaal. mijn lichaam doet overal pijn. maar als niemand mag het merken. ik loop het lokaal in en ga zitten. ik zit bij ieder vak alleen, want vrienden heb ik niet. Ik kijk naar Harm en Jeremy. Ik wou dat ik ook zo'n goede vriend had. iemand die ik kan vertrouwen en iemand die voor mij klaarstaat als ik het moeilijk heb. maar dat is jammer genoeg een droom die niet zal uitkomen. want wie wilt er nou bevriend zijn met zo'n loser als mij...


p.o.v. harm

we lopen het lokaal in. ik zie Joost het lokaal binnen hinkelen, maar ik negeer het. hij heeft vast iets doms gedaan, zoals van de trap vallen ofso. de docent komt binnen lopen en de les begint. het is pas dinsdag, maar ik verlang nu al naar het weekend. ik en Jeremy zitten een beetje te kloten, maar ik zie joost de hele tijd naar ons staren. wat is er mis met hem? dan gaat de bel en we lopen naar de kantine.


p.o.v. Jeremy

als de dag voorbij is, fietsen we naar huis. wanneer ik langs mijn huis fiets zie ik tot mijn schrik mijn vader die enzo in elkaar slaat. ik gooi mijn fiets op de grond en ren naar binnen. Ik hoor enzo huilen en schreeuwen dat hij moet stoppen. Ik ga tussen hen in staan, maar m'n vader stopt niet. in plaats daarvan vang ik de klap op en alles wordt zwart...


hallo mensen!

dit was mijn eerste deelntie van dit boek

ik hoop dat jullie dit boek leuk gaan vinden


en dan zeg ik nog maar een ding en dat is

later later!

TearsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu